Γεμίσαμε Profile στο hi5, στο myspace, στο facebook, οι "Bloggers" είναι τόσο μεγάλοι και τρανοί που τους απευθύνονται οι αρχηγοί κομμάτων προεκλογικά (θα ξεράσω βατράχια) - εννοείται όλοι έχουν την ίδια άποψη, το χουνε κάνει καραμέλα όλοι μαζί : "οι bloggers" και "οι bloggers"... λες και λένε οι Γαύροι ή οι Δεξιοί... όλοι σε ένα τσουβάλι. Αυτό δείχνει και σε τι εκτίμηση σας έχουνε, ΒΟΥΔΙΑ, που τους παίρνετε και στα σοβαρά...
Όσο για αυτές τις μπούρδες που πάμε και γραφόμαστε όλοι για να δείξουμε σε όλο τον κόσμο τι ωραία φάτσα έχουμε και με τι σπουδαία ασχολούμαστε, νομίζω πως το πρόσφατο κομμάτι του BD Foxmoor "
Νοιώθεις μικρός και παραπαίεις
πέφτοντας πιάνεσαι απ’ το «my space»
το φοράς σωσίβιο γιλέκο
ένας άτλας με banner-άκι στο σβέρκο
κουβαλητής για το κυρίαρχο ρεύμα
άλλο ένα profile – άλλο ένα ψέμα
άλλος ένας που καίγεται αμήχανος
τόσο μόνος – τόσο ακίνδυνος
Όσο μια κλανιά 24bit
digital κάψιμο ρε μπιτ για μπιτ
λίγα λεπτά παραπάνω προαύλιση
απ’ την επώδυνη κι εκούσια κράτηση
καινούριος χώρος στον παράδρομο της ιστορίας
με ψευδαισθήσεις ελευθερίας
της ασημότητας ο φόβος σ’έχει σκαλοπάτι
σε κάποιου άλλου για ν’ ανέβει την πλάτη
ομογενοποίηση ταραγμένων συνειδήσεων
ξέφωτο προσωπικών αναλύσεων
που εδώ οι κομπάρσοι πληρώνουν το ρόλο τους
και κατουράνε να σταμπάρουν το χώρο τους
σαν τα σκυλιά μα τι μου φταιν’ τα τετράποδα
μάλλον πήρα το κουπλέ μου ανάποδα
Delete και ξαναγράφω τη διεύθυνση
μπήκα ξανά τη παράξενη αίσθηση
Μπαίνεις και βγαίνεις όποτε γουστάρεις
κι όσο μαλακίζεσαι λες πως σερφάρεις
κι έτσι ερωτεύεσαι τη μοναξιά σου
σαν τη πουτάνα που σου πήρε την παρθενιά σου
γι’ αυτό μοιράσου! Η σύνδεση βαραίνει
αυτό που υποκρίνεσαι ότι συμβαίνει
βιάσου όλοι οι φίλοι σου είναι “on line”
σου ‘χω το ρεφρέν μετά τη baseline.
Είδα τους φίλους σου – θες να σου πω ποιος είσαι;
Αν το αντέχεις το ρημάδι σου κλείσε
δε γουστάρω να μιλάω σ’ έναν ακόμα
«χωροκλώνο» που στοιβάζεται στο σιωπηρό τους πόνο
Ένας κρατούμενος είσαι ένας φωταγωγός κλειστός
που σε σου βγήκε να γενείς αρχηγός
ένας απόμακρος μπρος σε σπασμένους καθρέπτες
ένας δειλός που απομυζεί απ’ τους κλέφτες
Μουλωχτή σκιά πάνω απ’ τις καχύποπτες μάζες
τυλιγμένος αόρατος με βρώμικες γάζες
που απ’ τη ζωή για να γλιτώσεις το ερώτημα
προσφέρεις μεγάλο φιλοδώρημα.
Αν αντέχεις σου χω λίγο ακόμα
δεν υπάρχει πλήκτρο βλέπεις να μου κλείσει το στόμα
δεν έχεις κότσια σου λέω να το παλέψεις
στην ίδια ανασφάλεια βουτάς για να γυρέψεις
όσα και καλά η τύχη σου στέρησε
άλλοι σού σπείρανε μόνος σου θέρισε
ξεμακραίνεις τόσο απ’ τις λιγοστές σου ελπίδες
και πέφτεις πάντα στις ίδιες παγίδες
Το θέμα όμως δε σηκώνει άλλη ανάλυση
λίγα λεπτά σου αξίζουν προαύλιση
μην πάει χαμένος κι ο κόπος σου εκεί
γύρισε πίσω στη μεγάλη φυλακή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου