Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο ΙΙ

2) "Πολιτευτής Μπουγάτσας"

Τόπος : Διαφημιστικό Γραφείο "Τρομπέν" - Γιδονήσι

Χρόνος : Νομαρχιακές - Δημοτικές εκλογές 2006, Μυτιλήνη

Ήταν εκλογές λοιπόν. Στο γραφείο μπαινοβγαίνανε κουστουμαρισμένα μικρά και μεγάλα νούμερα του γιδονησιού. Το αφεντικό μου, ο Ταξιάρχης, "δούλευε" υπερωρίες πάνω στο τηλέφωνο κανονίζοντας διαφημιστικές καμπάνιες για τον κάθε πικραμένο πολιτικάντη... Όπως καταλαβαίνετε, δεν μιλάμε για τα πρωτοκλασάτα στελέχη των 2 κυρίαρχων συνδυασμών, αλλά για τους "παγκοτρίφτες" τους, για κάι τυπάκια που τα ψηφίζουν μόνο οι συγγενείς τους, και τα βάλανε για να συμπληρώσουν ψηφοδέλτιο.
Τα περιστατικά με τα φυλλάδια ανεπανάληπτα... Πολύχρωμες κάρτες έχετε δει; δε μιλάω για τηλεκάρτες, τραμπουλόχαρτα ή καρτ ποστάλ... μιλάω για τις κλασικές επαγγελματικές κάρτες, που σε τέτοιες περιόδους τυπώνονται κάργα, μιας και οι πολιτικάντηδες θέλουν να υπενθυμίσουν την κοινωνική τους θέση. Πολύχρωμες κάρτες λοιπόν... Πράσινες, κόκκινες, κίτρινες, μαύρες.. Η αγαπημένη μου ήταν η κόκκινη. Νόμιζες ότι θα την βγάζει από το τσεπάκι και θα πετάει έξω όποιον δεν ακολουθεί την κομματική πειθαρχία...
Ένας έφερε μια φωτογραφία από το λιμάνι του γιδονησιού που είχε βγάλει ο ίδιος όπως μας τόνισε με περισσό καμάρι, και ήθελε να γράψουμε πάνω της ΜΕ ΧΡΥΣΑ ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ.
Το καλύτερο όμως το κράτησα για το τέλος. Τα προηγούμενα δεν τα είχα αναλάβει εγώ αλλά ένας άλλος κακόμοιρος πολιτσμικάριος... Εμένα μου ανέθεσε τα τηλεοπτικά...
Όπως ήταν επόμενο, οι μεγάλοι συνδυασμοί ανέθεσαν τα τηλεοπτικά σε διαφημιστικά γραφεία της Αθήνας, γιατί και τα φράγκα είχαν, και τα κόμματα προφανώς δεν ήθελαν να αφήσουν την τύχη των εκλογών στον κάθε τοπικό τραμπάκουλα-διαφημιστή. Το ΚΚΕ αν δε με απατά η μνήμη μου δεν είχε διαφημιστικό, ή είχε κι αυτό από τα κεντρικά, ΣΥΡΙΖΑ μια από τα ίδια, ΛΑΟΣ δεν πρέπει να υπήρχε καν,και υπήρχε και άλλος ένας δυναμικός συνδυασμός Αυτός του πολιτευτή "Μπουγάτσα". Ο Μπουγάτσας ήταν σε ένα μεγάλο κόμμα αλλά έφυγε μου είπαν, διαγράφηκε έμαθα, και κατέβαινε μόνος του για Νομάρχης. Φράγκα δεν είχε λοιπόν, ήρθε στον Ταξιάρχη για πιο φθηνα. Ο μαλάκας ο Ταξιάρχης όχι απλά του έκανε καλύτερη τιμή, τσάμπα δουλειά του έκανε. Εγώ βέβαια πληρώθηκα κανονικά (50 λαχταριστά ευρώ, ίσαμε 3 γεύματα σε ψαροταβέρνα της περιοχής...).
Η γραμματέας του Μπουγάτσα, μας είπε το concept : έργα, Μπουγάτσας , γκρίζα διαφήμιση.
Ντάξει οκ λέω. Μουσική μου λέει θα βάλεις το "Καλημέρα Ελλάδα" του ΝΙΒΟ. Εκεί έσπασα. Δεν είναι ότι είμαι low baper και δε μ'αρέσει ο NIBO. Δεν είναι ότι διαφωνώ στην πολιτική κίνηση να βάλεις ΝΙΒΟ στο διαφημιστικό. Εξάλλου δεν με απασχολεί αν θα βγει ο Μπουγάτσας. Είναι ότι δεν θα αντέξω να μοντάρω και να ακούω ατέλειωτες ώρες αυτή την πίπα. Τελικά τους πείθω να βάλουμε το "o fortuna" από Therion (δεν ξέρω πώς τα κατάφερα αλλά είμαι πολύ περήφανος).
Περνάνε οι μέρες και κάθε φορά που δείχνω το "τελικό" βίντεο μου διορθώνουν και μια μπούρδα. Μάλλον, καλύτερα, μου διορθώνουν κάτι , σε μια μπούρδα. Για να μη μακρηγορώ το τελικό βίντεο είχε
1)Γράμματα σε όλα τα χρώματα της ίριδας.
2)Εικόνες τη μία πάνω στην άλλη
3)Κείμενο που περνάει πριν προλάβει να διαβαστεί
4)Μωσαϊκό να κρύβει αφίσα δίπλα στον Μπουγάτσα
5)χάρτη του γιδονησιού (μην μπερδευτείτε και ψηφίσετε αλλού)

Την πρώτη φορά που το έδειξα όπως το είχα φτιάξει εγώ (χωρίς τα 5 σημάδια της ντροπής) η γραμματέας του Μπουγάτσα μου είπε πως ήταν απαράδεκτο. Το τελικό είπε πως ήταν υπέροχο.

Ο Πελάτης έχει πάντα δίκιο. Υπέροχο.