To ζουμί της υπόθεσης Νο1

Γεννήθηκα 22 Σεπτεμβρίου του 1984 στην Αθήνα. Το ίδιο το γεγονός ότι "γεννήθηκα" αξίζει πιστεύω να αναπτυχθεί σε ένα ολόκληρο κεφάλαιο, όχι επειδή είμαι ψώνιο, που είμαι, αλλά για να κάνουμε σαφείς κάποιες αλήθειες, που ενώ κατά βάθος τις γνωρίζουμε, δεν τις συνειδητοποιούμε κιόλας. Το γεγονός ότι είμαστε ζωντανοί σήμερα, και γράφω αυτό το κείμενο ενώ εσείς το διαβάζετε, είναι καθαρά θέμα συγκιριών. Η ίδια η ύπαρξη μου δεν θα υπήρχε αν οι γονείς μου την βραδιά της σύλληψής μου είχαν προτιμίσει να πάνε ένα σινεμά... Ακόμη και μια πολύ μικρή χρονική διαφορά στη στιγμή της σύλληψης θα έδινε ζωή σε κάποιον άλλο, όχι σε μένα. Μη σας περάσει από το μυαλό ότι το πάω "ζωδιακά", η αστρολογία δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ακόμη θρησκεία, ή μάλλον η βάση όλων των θρησκειών (όπως μας δείχνει περίτεχνα το Zeitgeist). Δεν είμαστε τίποτα περισσότερο λοιπόν, από την εξέλιξη ενός μονοκύτταρου οργανισμού από το γεννετικό υλικό του πατέρα μας και της μητέρας μας, σε μια πολύ συγκεκριμένη τομή του χρονου. Είμαστε τυχεροί που ζούμε δηλαδή; Φαντάζομαι πως ναι, θεωρώντας βέβαια ότι η ζωή είναι κάτι καλό...
Τώρα το ΤΙ ακριβώς είμαστε είναι μεγάλη ιστορία...
Είμαστε "άνθρωποι", θα πεί ένας βιολόγος, "άτομα" θα πει ένας κοινωνιολόγος, "υπάρξεις" θα έλεγε κάποιος που καταλάβαινε που το πάω...
Δηλαδή σε τί διαφέρουμε από κάτι που δεν γεννήθηκε και δεν πεθαίνει; από μια πέτρα ας πουμε...Η πέτρα κατα μια εννοια γεννιέται και πεθαίνει όταν το ορίζουμε εμείς. Αν σπάσει σε πολλά μικρά κομμάτια έχει "πεθάνει", έχει γίνει κάτι άλλο, άμμος. Αν ορίζαμε την άμμο σαν μικρά κομμάτια της πέτρας πάλι συνεχίζει να υπάρχει. Ένα είναι σίγουρο: Η πέτρα δεν ορίζει την ύπαρξή της. Αυτό το κάνουμε εμείς.
Με τον άνθρωπο (ίσως και με τα ζώα, αν και προσωπικά αμφιβάλλω) δεν συμβαίνει το ίδιο πράγμα. Όταν γεννιέται αποκτά συνείδηση της ύπαρξής του και όταν πεθαίνει τη χάνει - μπορεί να τη χάσει και ενόσω βιολογικά "ζει" ακόμη αλλά είναι αυτό που λέμε "κλινικά νεκρός". Ψυχή; Δε νομίζω, είναι πολύ παρεξηγημένη έννοια έτσι κι αλλιώς. Συνείδηση.
Η συνείδηση δεν έχει να κάνει με υπέρτατα όντα, αμαρτίες και μεταθανάτια ζωή.
H συνείδηση είναι ένας μηχανισμός μέσα στο κεφάλι μας σαν όλους τους τους άλλους μηχανισμούς που ελέγχουν την όραση, την ακοή, την ομιλία, τη λίμπιντο. Και είναι από τους μηχανισμούς που μπαίνουν αυτομάτως σε λειτουργία. Δεν σε μαθαίνει κανείς ότι υπάρχεις, απλά υπάρχεις, όπως απλά αναπνέεις.
Η λέξη συνέιδηση χρησιμοποιείται και αλλού. Λέμε ότι κάποιος που πατάει έναν πεζό με το αυτοκίνητό του είναι "ασυνείδητος". Τι εννοούμε; Προφανώς, αν το πάρουμε ετοιμολογικά, ότι δεν συνηδειτοποιεί κάτι. Δεν συνηδειτοποιεί τις συνέπειες των πράξεων του θα πει κάποιος. Μα φυσικά και τις συνηδητοποιεί. Αν δεν είχε επίγνωση του τί κάνει δεν θα έιχε και την ηθική ευθύνη της πράξης του. Κάποια άλλη συνήδειση του λείπει...

Συνεχίζεται...

Ανακωχή - Τζίμης Πανούσης

Πλέκω στιχάκια με κάποιο χιούμορ
μ' αρχή και τέλος σαν τον Αίσωπο
Νιώθω σαν κάτι γκομενούλες του σαράντα
που πλέκαν κάλτσες για το μέτωπο

Έχουμε πόλεμο, μην το γελάς, μωρό μου,
για δες πως με κοιτάει η σπιτονοικοκυρά
Κοίτα ποιοι παίρνουν τα τραγούδια μου, μωρό μου,
και τα πουλάνε σαν απορρυπαντικά

Γιατί θαρρείς ότι δεν κόβω τα μαλλιά μου
γιατί φοράω σκουλαρίκια χαϊμαλιά
Είμαστε αιχμάλωτοι στο σπίτι μας, μωρό μου,
και πρέπει να 'χουμε σαφή διακριτικά

Μα όσο υπάρχουν απλωμένα στα μπαλκόνια
των πολυκατοικιών, άσπρα σεντόνια
δε φοβάμαι
'Αραγε μέχρι πότε αλήθεια θα κρατήσει
αυτή η ανακωχή μεταξύ των ενοίκων

Πλέκω στιχάκια κι έχω ενα φόβο
να μη χτυπήσει το τηλέφωνο
και ειν' ο τύπος απ' το κράτος που ελέγχει
αν υπακούει το φερέφωνο

Έχουμε πόλεμο, μην το γελάς, μωρό μου,
να μην αφήνεις το παράθυρο ανοιχτό
Κοίτα πώς κρέμονται οι αυτόχειρες φαντάροι
με τις θηλιές απ' της σημαίας τον ιστό

Οι παλιοί μας φίλοι για πάντα φύγαν
κουνώντας μαντηλάκι καλαματιανό
Παίζουμε μόνοι μας στο θέατρο, μωρό μου,
κι οι θεατές θα βλέπουν κάποιο τελικό

ΚΟΛΑΣΗ

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια πραγματική απάντηση που δόθηκε σε ενδιάμεσες εξετάσεις/ προόδους στη χημεία στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον.
Η απάντηση ήταν τόσο βαθιά σε νόημα που ο καθηγητής θέλησε να τη μοιραστεί με τους συναδέλφους του μέσω ιντερνετ και για αυτό έφτασε και σε εμάς και πιθανόν και σε πολλούς απο εσάς.
Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούταν με έξτρα βαθμούς:

* Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη? (στη χημεία ή εξώθερμη δίνει θερμότητα ενώ η άλλη απορροφά).

Οι περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις παρέχοντας αποδείξεις βασισμένες στο Νόμο του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος και θερμαίνεται όταν συμπιέζεται) ή κάτι παρόμοιο.


Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής:

* Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της κόλασης αυξάνεται προς το χρόνο.
* Επομένως χρειάζεται να ξέρουμε το ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές εισρέουν στην κόλαση και το ρυθμό με τον οποίο διαφεύγουν.
* Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια ψυχή παέι στην κόλαση, δεν πρόκειται να φύγει.
* Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα για το πόσες ψυχές μπαίνουν, ας δούμε πόσες διαφορετικές θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο.

* Οι περισσότερες απο αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους τότε θα πας στη κόλαση.
* Εφόσον υπάρχουν περισσότερες απο μία τέτοια θρησκεία και εφόσον οι άνθρωποι δεν ανήκουν σε περισσότερη απο μία θρησκεία τότε μπορούμε να εξαγάγουμε ότι όλες οι ψυχές πάνε στην κόλαση.
* Και όπως έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.
* Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε το ρυθμό αλλαγής του όγκου της κολάσεως είναι γιατί ο Νόμος του Μπόυλ δηλώνει ότι για να παραμείνει σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται ανάλόγως με τις ψυχές που προστίθενται.
* Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:
* 1. Εαν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό απο αυτόν με το οποίο εισέρχονται ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να σκάσει η Κόλαση και να ξεχυθούν οι ψυχές.
* 2. Εαν η Κόλαση διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από τη αύξηση των ψυχών, τότε η θερμοκρασία και ή πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της.
* Ποια απο τις 2 περιπτώσεις ισχύει??
* Αν αποδεχθούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής ότι "Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί" και συνθεωρήσουμε και το γεγονός ότι χθες το βράδυ κοιμήθηκα μαζί της, τότε ισχύει η δεύτερη υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και ότι ήδη έχει παγώσει.
* Απόροια αυτής της θεωρίας είναι ότι η κόλαση αφού έχει παγώσει άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει.... αφήνοντας μόνο τον Παράδεισο.
* Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού Οντος, το οποίο εξηγεί γιατί χθες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς: ¨Θεέ μου, Θεέ μου"

Αυτός ο μαθητής πήρε το μοναδικό "Α"!!!