31/10/08

To ζουμί της υπόθεσης Νο1

Γεννήθηκα 22 Σεπτεμβρίου του 1984 στην Αθήνα. Το ίδιο το γεγονός ότι "γεννήθηκα" αξίζει πιστεύω να αναπτυχθεί σε ένα ολόκληρο κεφάλαιο, όχι επειδή είμαι ψώνιο, που είμαι, αλλά για να κάνουμε σαφείς κάποιες αλήθειες, που ενώ κατά βάθος τις γνωρίζουμε, δεν τις συνειδητοποιούμε κιόλας. Το γεγονός ότι είμαστε ζωντανοί σήμερα, και γράφω αυτό το κείμενο ενώ εσείς το διαβάζετε, είναι καθαρά θέμα συγκιριών. Η ίδια η ύπαρξη μου δεν θα υπήρχε αν οι γονείς μου την βραδιά της σύλληψής μου είχαν προτιμίσει να πάνε ένα σινεμά... Ακόμη και μια πολύ μικρή χρονική διαφορά στη στιγμή της σύλληψης θα έδινε ζωή σε κάποιον άλλο, όχι σε μένα. Μη σας περάσει από το μυαλό ότι το πάω "ζωδιακά", η αστρολογία δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ακόμη θρησκεία, ή μάλλον η βάση όλων των θρησκειών (όπως μας δείχνει περίτεχνα το Zeitgeist). Δεν είμαστε τίποτα περισσότερο λοιπόν, από την εξέλιξη ενός μονοκύτταρου οργανισμού από το γεννετικό υλικό του πατέρα μας και της μητέρας μας, σε μια πολύ συγκεκριμένη τομή του χρονου. Είμαστε τυχεροί που ζούμε δηλαδή; Φαντάζομαι πως ναι, θεωρώντας βέβαια ότι η ζωή είναι κάτι καλό...
Τώρα το ΤΙ ακριβώς είμαστε είναι μεγάλη ιστορία...
Είμαστε "άνθρωποι", θα πεί ένας βιολόγος, "άτομα" θα πει ένας κοινωνιολόγος, "υπάρξεις" θα έλεγε κάποιος που καταλάβαινε που το πάω...
Δηλαδή σε τί διαφέρουμε από κάτι που δεν γεννήθηκε και δεν πεθαίνει; από μια πέτρα ας πουμε...Η πέτρα κατα μια εννοια γεννιέται και πεθαίνει όταν το ορίζουμε εμείς. Αν σπάσει σε πολλά μικρά κομμάτια έχει "πεθάνει", έχει γίνει κάτι άλλο, άμμος. Αν ορίζαμε την άμμο σαν μικρά κομμάτια της πέτρας πάλι συνεχίζει να υπάρχει. Ένα είναι σίγουρο: Η πέτρα δεν ορίζει την ύπαρξή της. Αυτό το κάνουμε εμείς.
Με τον άνθρωπο (ίσως και με τα ζώα, αν και προσωπικά αμφιβάλλω) δεν συμβαίνει το ίδιο πράγμα. Όταν γεννιέται αποκτά συνείδηση της ύπαρξής του και όταν πεθαίνει τη χάνει - μπορεί να τη χάσει και ενόσω βιολογικά "ζει" ακόμη αλλά είναι αυτό που λέμε "κλινικά νεκρός". Ψυχή; Δε νομίζω, είναι πολύ παρεξηγημένη έννοια έτσι κι αλλιώς. Συνείδηση.
Η συνείδηση δεν έχει να κάνει με υπέρτατα όντα, αμαρτίες και μεταθανάτια ζωή.
H συνείδηση είναι ένας μηχανισμός μέσα στο κεφάλι μας σαν όλους τους τους άλλους μηχανισμούς που ελέγχουν την όραση, την ακοή, την ομιλία, τη λίμπιντο. Και είναι από τους μηχανισμούς που μπαίνουν αυτομάτως σε λειτουργία. Δεν σε μαθαίνει κανείς ότι υπάρχεις, απλά υπάρχεις, όπως απλά αναπνέεις.
Η λέξη συνέιδηση χρησιμοποιείται και αλλού. Λέμε ότι κάποιος που πατάει έναν πεζό με το αυτοκίνητό του είναι "ασυνείδητος". Τι εννοούμε; Προφανώς, αν το πάρουμε ετοιμολογικά, ότι δεν συνηδειτοποιεί κάτι. Δεν συνηδειτοποιεί τις συνέπειες των πράξεων του θα πει κάποιος. Μα φυσικά και τις συνηδητοποιεί. Αν δεν είχε επίγνωση του τί κάνει δεν θα έιχε και την ηθική ευθύνη της πράξης του. Κάποια άλλη συνήδειση του λείπει...

Συνεχίζεται...

30/10/08

Ανακωχή - Τζίμης Πανούσης

Πλέκω στιχάκια με κάποιο χιούμορ
μ' αρχή και τέλος σαν τον Αίσωπο
Νιώθω σαν κάτι γκομενούλες του σαράντα
που πλέκαν κάλτσες για το μέτωπο

Έχουμε πόλεμο, μην το γελάς, μωρό μου,
για δες πως με κοιτάει η σπιτονοικοκυρά
Κοίτα ποιοι παίρνουν τα τραγούδια μου, μωρό μου,
και τα πουλάνε σαν απορρυπαντικά

Γιατί θαρρείς ότι δεν κόβω τα μαλλιά μου
γιατί φοράω σκουλαρίκια χαϊμαλιά
Είμαστε αιχμάλωτοι στο σπίτι μας, μωρό μου,
και πρέπει να 'χουμε σαφή διακριτικά

Μα όσο υπάρχουν απλωμένα στα μπαλκόνια
των πολυκατοικιών, άσπρα σεντόνια
δε φοβάμαι
'Αραγε μέχρι πότε αλήθεια θα κρατήσει
αυτή η ανακωχή μεταξύ των ενοίκων

Πλέκω στιχάκια κι έχω ενα φόβο
να μη χτυπήσει το τηλέφωνο
και ειν' ο τύπος απ' το κράτος που ελέγχει
αν υπακούει το φερέφωνο

Έχουμε πόλεμο, μην το γελάς, μωρό μου,
να μην αφήνεις το παράθυρο ανοιχτό
Κοίτα πώς κρέμονται οι αυτόχειρες φαντάροι
με τις θηλιές απ' της σημαίας τον ιστό

Οι παλιοί μας φίλοι για πάντα φύγαν
κουνώντας μαντηλάκι καλαματιανό
Παίζουμε μόνοι μας στο θέατρο, μωρό μου,
κι οι θεατές θα βλέπουν κάποιο τελικό

10/10/08

ΚΟΛΑΣΗ

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια πραγματική απάντηση που δόθηκε σε ενδιάμεσες εξετάσεις/ προόδους στη χημεία στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον.
Η απάντηση ήταν τόσο βαθιά σε νόημα που ο καθηγητής θέλησε να τη μοιραστεί με τους συναδέλφους του μέσω ιντερνετ και για αυτό έφτασε και σε εμάς και πιθανόν και σε πολλούς απο εσάς.
Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούταν με έξτρα βαθμούς:

* Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη? (στη χημεία ή εξώθερμη δίνει θερμότητα ενώ η άλλη απορροφά).

Οι περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις παρέχοντας αποδείξεις βασισμένες στο Νόμο του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος και θερμαίνεται όταν συμπιέζεται) ή κάτι παρόμοιο.


Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής:

* Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της κόλασης αυξάνεται προς το χρόνο.
* Επομένως χρειάζεται να ξέρουμε το ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές εισρέουν στην κόλαση και το ρυθμό με τον οποίο διαφεύγουν.
* Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια ψυχή παέι στην κόλαση, δεν πρόκειται να φύγει.
* Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα για το πόσες ψυχές μπαίνουν, ας δούμε πόσες διαφορετικές θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο.

* Οι περισσότερες απο αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους τότε θα πας στη κόλαση.
* Εφόσον υπάρχουν περισσότερες απο μία τέτοια θρησκεία και εφόσον οι άνθρωποι δεν ανήκουν σε περισσότερη απο μία θρησκεία τότε μπορούμε να εξαγάγουμε ότι όλες οι ψυχές πάνε στην κόλαση.
* Και όπως έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.
* Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε το ρυθμό αλλαγής του όγκου της κολάσεως είναι γιατί ο Νόμος του Μπόυλ δηλώνει ότι για να παραμείνει σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται ανάλόγως με τις ψυχές που προστίθενται.
* Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:
* 1. Εαν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό απο αυτόν με το οποίο εισέρχονται ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να σκάσει η Κόλαση και να ξεχυθούν οι ψυχές.
* 2. Εαν η Κόλαση διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από τη αύξηση των ψυχών, τότε η θερμοκρασία και ή πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της.
* Ποια απο τις 2 περιπτώσεις ισχύει??
* Αν αποδεχθούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής ότι "Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί" και συνθεωρήσουμε και το γεγονός ότι χθες το βράδυ κοιμήθηκα μαζί της, τότε ισχύει η δεύτερη υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και ότι ήδη έχει παγώσει.
* Απόροια αυτής της θεωρίας είναι ότι η κόλαση αφού έχει παγώσει άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει.... αφήνοντας μόνο τον Παράδεισο.
* Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού Οντος, το οποίο εξηγεί γιατί χθες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς: ¨Θεέ μου, Θεέ μου"

Αυτός ο μαθητής πήρε το μοναδικό "Α"!!!

7/10/08

Κρίση!...

Πρέπει να βοηθήσουμε τις τράπεζες.
Δεν έχουν λεφτά.
Αν δεν τις βοηθήσουμε μπορεί να χάσουμε τα λεφτά που έχουμε ΕΜΕΙΣ στις τράπεζες.
Που ζούμε; Οχι σοβαρά, ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ;
Μήπως πρέπει να πατήσουμε λίγο μια παύση στο DVD αυτού του πλανήτη γιατί μάλλον μας συνεπήρε λίγο η δράση και χάσαμε την υπόθεση; Τι γίνεται ρε πούστη μου;
Ο κόσμος λεφτά δεν έχει, το ξέρουμε. Αυτοί που έχουν λεφτά τα έχουν στις τράπεζες. Εκτός αν κάποιος υποστηρίζει ότι τα μαζεύουνε σε θησαυροφυλάκια και κολυμπάνε μέσα. Μπα, αυτό μόνο ένας μαλάκας στη Λιμνούπολη το κάνει κι έχει γίνει γραφικός... Πως μπορεί να χάσει μια τράπεζα λεφτά;;; με τα δάνεια λένε, τα δινε σε κόσμο που δεν μπορούσε να τα ξεχρεώσει. ΕΣΤΩ. ωραία και τι γίνεται τότε; του παίρνει την περιουσία του και πάλι στην τράπεζα πάνε... Μη γελιόμαστε , καπιταλισμό έχουμε παντού πλέον, ή στις τράπεζες θα πάει το κεφάλαιο ή στις μεγάλες εταιρίες που πάλι στις τράπεζες θα το καταθέσουν.

Η εξήγηση ότι ο Μήτσος πήρε δάνειο , δεν έχει να το πληρώσει και γιαυτό η τράπεζα δεν την παλέυει και παίζει να κρατήσει τα λεφτά μου επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, και λυπάται αλλά έκανε λάθος για το Μήτσο, που την ΞΕΓΕΛΑΣΕ, είναι γελοία.

Άν πραγματικά ψήνεσαι να μάθεις τι διάολο φταίει δες το Zeitgeist: Addendum.
Τα συμπεράσματα δικά σου.

8/9/08

Απίθανη Σποροανασκόπηση


Γνωρίζω πολύ καλά ότι ο τίτλος είναι εντελώς ακαταλαβίστικος, ακόμα και για αυτούς που γνωρίζουν γιατι μιλάω, αλλα ο λόγος που γράφω με αυτόν τον τρόπο είναι ότι το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε έπαιζα το πρώτο παιχνίδι μεταφρασμένο πλήρως στην Ελληνική γλώσσα. Το Spore. Ένα παιχνίδι απο τους δημιουργούς του Sims που προσομειώνει την ίδια τη ζωή.

Ο παίκτης καλείται να κατασκευάσει ένα είδος - με τη βιολογική έννοια - από την φάση του μονοκύταρου οργανισμού μέχρι τη γαλαξιακή αυτοκρατορία. Και για να χρησιμοποιήσω και την έκραση της πολυαγαπημένης μου Ειρήνης, αυτό το κάνει με "ευφάνταστο τρόπο"...

Ξεκινάς λοιπόν σαν μονοκύταρος οργανισμός, περιπλανόμενος στο νερό, μαζευοντας τροφή και DNA (για να εξελιχθείς) εξοπλίζοντας έτσι σταδιακά τον οργανισμό σου με όπλα (κέρατα δόντια κλπ) για να αμυνθεί ενάντια στους εχρους που παραμονεύουν. Σ'αυτο το στάδιο αν και το παιχνίδι είναι στο στυλ του pacman, και αρκετά απλό, έχει πολύ καλοφτιαγμένα γραφικά που προσωπικά δε βιάστηκα καθόλου να προχωρήσω στο επόμενο στάδιο της εξέλιξης. Μόλις αποκτήσεις τα απαραίτητα εφόδια, πόδια δηλαδή, βγαίνεις στη στεριά...

Εκεί καλείσαι να σχεδιάσεις το πλάσμα σου με το ξακουστό "Spore Creature Creator". Τα κατασκευαστικά σου εργαλεία είναι τόσο απίθανα (ντάξει σταματάω να γράφω σαν μεταγλωτισμένο) ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΓΑΜΑΤΑ που έχοντας ασχοληθεί με 3d πιστεύω πως τα επόμενα προγραμματα κατασκευής τρισδιάστατών γραφικών πρέπει να κινηθούν σ'αυτήν την κατευθυνση. Είναι ΠΑΡΑ πολύ απλά και ευχρηστα ενώ ταυτόχρονα σου δίνουν τη δυνατότητα να κατασκευάσεις οτιδήποτε. Απο μυρμηγκάκι μέχρι ελέφαντα μέχρι γυπαετό μέχρι ένα πλάσμα με 4 κεφάλια και βεντούζες για πόδια και πάει λέγοντας.

Όταν βγείς λοιπόν στη στεριά φτιάχνεις τη φολιά σου και είτε κυνηγάς άλλα ζώα (που έχουν φτιάξει άλλοι παίκτες και φορτώνονται από το δύκτιο) είτε τρως φυτά αν είσαι φυτοφάγο, ενώ πάλι πρέπει να προστατευτείς από τα άγρια θηρία. ο χειρισμός και οι αποστολές σου είναι τόσο απλές που πολλοί δυσαρεστήθηκαν. Προσωπικά δε με χάλασε, την πρώτη φορά τουλάχιστον, αν και σίγουρα προτιμώ τα επόμενα στάδια. Αναπτύσοντας το πλάσμα σου, καθώς μεγαλώνει και ο εγκεφαλός του πέρα απο τις προσθήκες που κάνεις στο σώμα του (απο δαγκάνες, φτερά , χέρια, κέρατα κλπ) περνάς στο στάδιο της φυλής.

Φτιάχνεις ένα μικρό χωριό και το παιχνίδι γίνεται RTS, σαν το STARCRAFΤ ή το C&C δηλαδή. Κατασκευάζεις κτήρια, αγοράζεις όπλα (ή μουσικά όργανα για να "κατακτήσεις" τις άλλες φυλές με τον πολιτισμό σου) και μπαίνεις στην αρένα της μάχης. Ο παραλληλισμός με τα παραπάνω παιχνίδια έχει σαφώς να κάνει μόνο με το gameplay αφού εδώ δεν έχεις ούτε πληθώρα μονάδων , ούτε καμία περίπλοκη στρατηγική (ένα μείον του παιχνιδιού σίγουρα...). Να το πω πιό απλά. Άμα πας στρατιωτικά, θα έχεις τσεκουροφόρους, ακοντιστές και τύπους με αναμένες δάδες. Αυτά είναι. Μέχρι εκεί. Ας μήν ξεχνάμε όμως ότι κάθε ζωντανός οργανισμός είναι κατασκευασμένος από εσένα ή άλλους παίκτες πράγμα που κάνει κάθε παιχνίδι μοναδικό -σημειώνω ότι δεν είναι μόνο διαφορές στην εμφάνιση αλλά και στις δυνατότητες και στις δυνάμεις του κάθε πλάσματος. Τελειώνοντας και μ'αυτό, κατακτώντας ό,τι κινείταί, ή μάλλον ό,τι μιλάει γιατι τα ζώα τα έχεις ήδη κατακτήσει, περνάς στο στάδιο του πολιτισμού.

Πλέον είσαι το κυρίαρχο ζώο του πλανήτη (μιλώντας με γήινες αναλογίες είσαι ο Homo Sapiens που μόλις ξεπάστρεψες για πάντα τον Homo Erectus και φτάχνεις πόλεις). ΣΧΕΔΙΑΖΕΙΣ τα κτήρια σου με ανάλογο τρόπο με εκείνον που σχεδιάσες το πλάσμα σου (μιλάμε για ώρες καψίματος...) ή διαλέγεις από αυτά που έχουν σχεδιάσει άλλοι παίκτες και χτίζεις την πρώτη σου πόλη. Το ίδιο κάνεις για τις επίγιες, θαλάσσιες και εναέριες μονάδες σου (απεριοριστο κάψιμο λέμε!). Εδώ οι κατασκευαστές του παιχνιδιού υποστηρίζουν ότι είναι στο στυλ του civilization. Διαφωνώ κάθετα. Εκεί είναι turn based, τα γραφικά του ΠΑΝΤΑ ήταν φτωχά, και η λεπτομέριες ήταν άπειρες (πράγμα που το έκανε και ανεπανάληπτο...). Εγώ θα έλεγα ότι είναι μια πιο εξελιγμένη εκδοχή του προηγούμενου σταδίου - εδώ υπάρχει στρατιγική και ανατροπές και όλα - με πολύ καλοφτιαγμένα γραφικά - ο κόσμος που είναι σφαίρα και γυρίζει με έκανε να χαζογελάω και να περνάει ο χρόνος μέχρι που έχανα :p. A, σημειώνω ότι και οι εχθροι είναι το ίδιο πλάσμα με εσένα πλέον, αλλά έχοντας αναπτύξει διαφορετικό πολιτισμό. (σε γηινες διαστάσεις ας πουμε είναι η σημερινή εποχή). Κατακτώντας και τους άλλους πολιτισμούς (έγω τους έλιωσα με πυρηνικα :p) περνάς στο τελευταίο στάδιο, την κατάκτηση του σύμπαντος.

Εδώ δεν προλαβα να δω και πολλά, αφού παίζοντας συνολικά όσες ώρες έπαιξα όλο το υπόλοιπο παιχνίδι, ήμουν ακόμη στην αρχή. Αν έχω καταλάβει καλά , εδώ είναι το σηματικότερο μέρος του παιχνιδιού. Ταξιδευεις σε άλλους πλανήτες και αστρικά συστήματα, εμπορεύεσαι αγαθά, πολεμάς με υπερόπλα (γαμάει), κάνεις αποικίες, κάνεις αποστολές, φτιάνεις ακόμα και πλανήτες δημιουργώντας ατμοδφαιρα και τοποθετόντας τα είδη που συλλέγεις από αλλού. Εδώ όντως έχει πολλά στοιχεία απο το civilization αν και πάλι είναι real time και οχι turn based. Και το zoom out to galaxy σε συνδιασμό με μια μουσική που θυμίζει το "The Fountain" είναι όνειρο...

Συνοψίζοντας,

Είναι ένα παιχνίδι, που όπως περιμένα τα έχει όλα. Στα πρώτα στάδια είναι απλό , μετά είναι περίπλοκο και ότι φτιάχνεις είναι 100% δικός σου σχεδιασμός, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά. Και είναι φτιαγμένο με τέτοιο τρόπο που θα κολλήσει ακόμα και η μάνα μου αν το παίξει. Tέλος σημειώνω ότι εμένα μου άρεσε στα ελληνικά γιατί α)έχω βίτσιο και β)γούσταρα που όταν μιλούσα με τον πρέσβη των Γκρούραξ αυτά που έλεγε ήταν αλαμπουρνέζικα, έστεκε σεναριακά ρε παιδί μου... Οι περισσότεροι όμως θα ξενερώσετε αρα κατεβάστε/αγοράστε την αγγλική έκδοση...Για να αισθανθώ και συντάκτης με τα όλα μου θα βάλω και ένα βαθμό...

97

Σημείώνω ότι εγώ θα έβαζα 95 στη σειρά "CIVILIZATION" 94 στο "STARCRAFT" και 89 στο "The Sims".

Υ.Γ.Συγχωρέστε τα ορθογραφικά μου, ο ορθογράφος του Blogspot τα χει φτύσει σήμερα...

1/9/08

Νέο Σύστημα Πανελλαδικών (γιατί όχι;)

Πέτυχα ένα άρθρο του τ. Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Βήμα της Κυριακής, που αναφέρει μια πρόταση για ένα νέο σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Ως ταλαιπωρημένο παιδί της γενιάς του νόμου Αρσένη οφείλω να ομολογήσω ότι το διάβασα με ιδιαίτερη προσοχή και στην πλειοψηφία των προτάσεων του συμφωνώ. Παραθέτω κάποια αποσπάσματα:


"Η ανάγκη άμεσης αλλαγής τού συστήματος επιλογής των υποψηφίων φοιτητών για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ έχει συνειδητοποιηθεί πλέον από τη συντριπτική πλειονότητα των ενδιαφερομένων (μαθητών, γονέων, εκπαιδευτικών, Υπουργείου Παιδείας). Ωστόσο, πρόκειται για ένα εξαιρετικά πολύπλοκο και ευαίσθητο θέμα που χρειάζεται σύνεση, προσεκτική μελέτη και πολύ καλή οργάνωση, ώστε να εξασφαλιστούν τα θετικά αποτελέσματα και να μειωθούν οι όποιες παρενέργειες. Οσο όλοι σχεδόν οι απόφοιτοι Λυκείου στη χώρα μας επιδιώκουν να αποκτήσουν πανεπιστημιακό πτυχίο (περίπου 80.000 ετησίως) και όσο τα δημόσια πανεπιστήμια, με τις σημερινές συνθήκες (υπάρχουσες υποδομές και υπάρχον διδακτικό προσωπικό), δεν μπορούν να δεχθούν περισσότερο από το ήμισυ περίπου των ενδιαφερομένων, υφίσταται οξύ πρόβλημα επιλογής (numerus clausus). Θα περάσουν ίσως αρκετά ακόμη χρόνια μέχρι να συνειδητοποιήσει η ελληνική κοινωνία πως ένα πανεπιστημιακό πτυχίο από μόνο του δεν αποτελεί κοινωνική καταξίωση ούτε εξασφαλίζει σίγουρη ή καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση ή προσωπική ευτυχία. ..."

"...Χωρίς εισαγωγικές εξετάσεις

1. Προπαρασκευαστικά Μεταλυκειακά Κέντρα Σπουδών

α) Υποχρεωτική ετήσιας διάρκειας φοίτηση μετά το απολυτήριο Λυκείου.
β) Η διδασκαλία θα γίνεται από επιλεγμένους καθηγητές Μ. Εκπαίδευσης, στους οποίους μπορούν να ενταχθούν και επιλεγμένοι φροντιστές. Τα μαθήματα, υψηλότερου επιπέδου από τα τού Λυκείου, θα διαμορφώνονται κατά κατευθύνσεις και θα προετοιμάζουν τους μελλοντικούς φοιτητές κατά κλάδους.
γ) Θα υπάρχει βαθμολογικό όριο για την εισαγωγή σπουδαστών στα Προπαρασκευαστικά Κέντρα (π.χ. όχι κάτω από 13 ως μέσο όρο όλων των τάξεων τού Λυκείου).
δ) Αυστηρές εξετάσεις (με εξασφαλισμένη τη σωστή και αντικειμενική αξιολόγηση) θα καθορίζουν τούς επιτυγχάνοντες κατά σειράν επιτυχίας και κατά κατεύθυνση (με περιορισμένες πάντοτε επιλογές σε γνωστικά πεδία).


2. Προκαταρκτικά Πανεπιστημιακά Τμήματα

α) Υποχρεωτική φοίτηση ετήσιας διάρκειας σε ειδικά Προκαταρκτικά Τμήματα των αντιστοίχων κλάδων των ΑΕΙ και ΤΕΙ (Πληροφορικής, Φιλολογίας, Φυσικής κ.ά.).
β) Θα διδάσκονται εισαγωγικά μαθήματα των αντιστοίχων κλάδων από πανεπιστημιακούς.
γ) Η εισαγωγή στα Προκαταρκτικά Τμήματα θα γίνεται με βάση την επίδοση στο Λύκειο και με ορισμένο βαθμολογικό όριο (π.χ. όχι κάτω από 14 ως μέσο όρο όλων των τάξεων τού Λυκείου). Σε ελάχιστες Σχολές/Τμήματα πανεπιστημίων με εξαιρετικά μεγάλη ζήτηση θα μπορούν να διεξαχθούν συμπληρωματικά (με περιορισμένο ύψος μοριοδότησης) ειδικά τεστ από τα ίδια τα ΑΕΙ /ΤΕΙ.
δ) Αυστηρές εξετάσεις στο τέλος τής φοίτησης θα καθορίζουν τη συνέχιση τών σπουδών στο β' έτος ή -σε περίπτωση αποτυχίας- την αποχώρηση με βεβαίωση παρακολούθησης προκαταρκτικών πανεπιστημιακών μαθημάτων (πιστοποιητικό μεταλυκειακής επιμόρφωσης)..."


Με μεγάλη μου χαρά διάβασα, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μια πρόταση για ένα σύστημα το οποίο διαχωρίζει τις μεμονωμένες επιδόσεις εξετάσεων στο Λύκειο από την εισαγωγή στην Ανώτατη εκπαίδευση, κάτι που από τότε πίστευα πως ήταν επιβεβλημένο και ορθότερο, μιας και η εισαγωγή σε μια σχολή οφείλει να κρίνεται από τις δυνατότητες που έχει ο υποψήφιος στο αντικείμενο της συγκεκριμένης σχολής και όχι από μεμονωμένες επιδόσεις. Η βαθμολογία του Λυκείου σίγουρα πρέπει να παίζει ένα σημαντικό ρόλο, αλλά σαν συνολικός βαθμός απολυτηρίου.
Ποτέ δεν ήμουν οπαδός της Ε.Ε., κάθε άλλο μάλιστα, αλλά ελπίζω πως μαζί με όσα δεινά μπορεί να επιβάλλονται για την εξίσωση των σχολών και των πτυχίων μας με τα ευρωπαϊκά, ίσως κάποια στιγμή να αποκτήσουμε ένα ομαλότερο πιο δίκαιο, και πιο αξιόπιστο σύστημα εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση, και να πάψει να είναι το Λύκειο μια επίπονη δοκιμασία που πολύ συχνά δεν οδηγεί πουθενά.

21/8/08

ΤV Χωρίς Σύνορα

Δείτε αυτό...
http://www.rwf.gr/next1-new.php?iddd=35
Είναι μια επιστολή του Κούλογλου που λέει τι θα κάνει τώρα που βρίσκεται εκτός ΕΡΤ...
Μακάρι να πετύχει το στόχο του γιατί πραγματικά ο αξίζει, και είναι από τους ελάχιστους ανθρώπους της τηλεόρασης με ήθος και αξιοπρέπεια.

O πελάτης έχει πάντα δίκιο ΙΙΙ

3) Πολιτιστικό αρχείο στη νήσο του Τίποτα

Τόπος : Εταιρία λογισμικού - Νήσος της απραξίας.

Όταν μου πρωτομίλησα για τη δουλειά χάρηκα. Επιτέλους θα κάνω κάτι ολοκληρωμένο πάνω στο αντικείμενο μου, ένα Cd-Rom με πολιτιστικά δεδομένα. Το ότι ήταν για λογαριασμό της "νήσου του Τίποτα" δεν με απασχόλησε ιδιαίτερα πέρα από τα πρώτα λεπτά, που συνειδητοποίησα ότι ενώ είμαι τόσα χρόνια πολύ κοντά, δεν είχα πάει ποτέ και είχα ξεχάσει την ύπαρξη της. Με πολύ αργούς ρυθμούς άρχισα να λαμβάνω το περιεχόμενο, και κάποιες οδηγίες, ενώ με το πάσο μου σχεδίαζα το interface. Σε κάποια φάση πήρα και μια βδομάδα off από το αφεντικό, μιας και δεν μας είχαν στείλει και τπτ...
Όταν επέστρεψα είδα ότι σε μια εβδομάδα οι τύποι είχαν στείλει το 80% του υλικού (500mb!!!) και οτι εγώ έπρεπε να τελειώσω σε 2 μέρες...
Κάνω έναν καφέ, στρώνομαι, και φεύγω μετά από 12 ώρες, αφού είχε αρχίσει να βαράει και ο συναγερμός ... Την άλλη μέρα τα ίδια, αλλά αυτή τη φορά δε με έδιωξε ο συναγερμός των 12, τον απενεργοποίησα και έκατσα κι άλλο... Γράφω τα δισκάκια και την άλλη μέρα τα ταχυδρομώ. Ειδοποιώ την ενδιαφερόμενη "της νήσου του Τίποτα" ότι πρόλαβα να είμαι μέσα στην προθεσμία και τα έστειλα με προσωπική αυτοθυσία και....
ΜΟΥ ΤΗ ΛΕΕΙ!
ότι και καλά δεν ήθελε να κάνουμε προχειρότητες, και ας έχαναν την προθεσμία της ελεγκτικής επιτροπής, και ότι είμαι βλάκας δλδ που καθόμουνα δωδεκάωρα να βλέπω γέρους να λένε τα κάλαντα.

Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Μάλιστα, είμαι βλάκας. Ο,τι πείτε.

Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο ΙΙ

2) "Πολιτευτής Μπουγάτσας"

Τόπος : Διαφημιστικό Γραφείο "Τρομπέν" - Γιδονήσι
Χρόνος : Νομαρχιακές - Δημοτικές εκλογές 2006, Μυτιλήνη

Ήταν εκλογές λοιπόν. Στο γραφείο μπαινοβγαίνανε κουστουμαρισμένα μικρά και μεγάλα νούμερα του γιδονησιού. Το αφεντικό μου, ο Ταξιάρχης, "δούλευε" υπερωρίες πάνω στο τηλέφωνο κανονίζοντας διαφημιστικές καμπάνιες για τον κάθε πικραμένο πολιτικάντη... Όπως καταλαβαίνετε, δεν μιλάμε για τα πρωτοκλασάτα στελέχη των 2 κυρίαρχων συνδυασμών, αλλά για τους "παγκοτρίφτες" τους, για κάι τυπάκια που τα ψηφίζουν μόνο οι συγγενείς τους, και τα βάλανε για να συμπληρώσουν ψηφοδέλτιο.
Τα περιστατικά με τα φυλλάδια ανεπανάληπτα... Πολύχρωμες κάρτες έχετε δει; δε μιλάω για τηλεκάρτες, τραμπουλόχαρτα ή καρτ ποστάλ... μιλάω για τις κλασικές επαγγελματικές κάρτες, που σε τέτοιες περιόδους τυπώνονται κάργα, μιας και οι πολιτικάντηδες θέλουν να υπενθυμίσουν την κοινωνική τους θέση. Πολύχρωμες κάρτες λοιπόν... Πράσινες, κόκκινες, κίτρινες, μαύρες.. Η αγαπημένη μου ήταν η κόκκινη. Νόμιζες ότι θα την βγάζει από το τσεπάκι και θα πετάει έξω όποιον δεν ακολουθεί την κομματική πειθαρχία...
Ένας έφερε μια φωτογραφία από το λιμάνι του γιδονησιού που είχε βγάλει ο ίδιος όπως μας τόνισε με περισσό καμάρι, και ήθελε να γράψουμε πάνω της ΜΕ ΧΡΥΣΑ ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ.
Το καλύτερο όμως το κράτησα για το τέλος. Τα προηγούμενα δεν τα είχα αναλάβει εγώ αλλά ένας άλλος κακόμοιρος πολιτσμικάριος... Εμένα μου ανέθεσε τα τηλεοπτικά...
Όπως ήταν επόμενο, οι μεγάλοι συνδυασμοί ανέθεσαν τα τηλεοπτικά σε διαφημιστικά γραφεία της Αθήνας, γιατί και τα φράγκα είχαν, και τα κόμματα προφανώς δεν ήθελαν να αφήσουν την τύχη των εκλογών στον κάθε τοπικό τραμπάκουλα-διαφημιστή. Το ΚΚΕ αν δε με απατά η μνήμη μου δεν είχε διαφημιστικό, ή είχε κι αυτό από τα κεντρικά, ΣΥΡΙΖΑ μια από τα ίδια, ΛΑΟΣ δεν πρέπει να υπήρχε καν,και υπήρχε και άλλος ένας δυναμικός συνδυασμός Αυτός του πολιτευτή "Μπουγάτσα". Ο Μπουγάτσας ήταν σε ένα μεγάλο κόμμα αλλά έφυγε μου είπαν, διαγράφηκε έμαθα, και κατέβαινε μόνος του για Νομάρχης. Φράγκα δεν είχε λοιπόν, ήρθε στον Ταξιάρχη για πιο φθηνα. Ο μαλάκας ο Ταξιάρχης όχι απλά του έκανε καλύτερη τιμή, τσάμπα δουλειά του έκανε. Εγώ βέβαια πληρώθηκα κανονικά (50 λαχταριστά ευρώ, ίσαμε 3 γεύματα σε ψαροταβέρνα της περιοχής...).
Η γραμματέας του Μπουγάτσα, μας είπε το concept : έργα, Μπουγάτσας , γκρίζα διαφήμιση.
Ντάξει οκ λέω. Μουσική μου λέει θα βάλεις το "Καλημέρα Ελλάδα" του ΝΙΒΟ. Εκεί έσπασα. Δεν είναι ότι είμαι low baper και δε μ'αρέσει ο NIBO. Δεν είναι ότι διαφωνώ στην πολιτική κίνηση να βάλεις ΝΙΒΟ στο διαφημιστικό. Εξάλλου δεν με απασχολεί αν θα βγει ο Μπουγάτσας. Είναι ότι δεν θα αντέξω να μοντάρω και να ακούω ατέλειωτες ώρες αυτή την πίπα. Τελικά τους πείθω να βάλουμε το "o fortuna" από Therion (δεν ξέρω πώς τα κατάφερα αλλά είμαι πολύ περήφανος).
Περνάνε οι μέρες και κάθε φορά που δείχνω το "τελικό" βίντεο μου διορθώνουν και μια μπούρδα. Μάλλον, καλύτερα, μου διορθώνουν κάτι , σε μια μπούρδα. Για να μη μακρηγορώ το τελικό βίντεο είχε
1)Γράμματα σε όλα τα χρώματα της ίριδας.
2)Εικόνες τη μία πάνω στην άλλη
3)Κείμενο που περνάει πριν προλάβει να διαβαστεί
4)Μωσαϊκό να κρύβει αφίσα δίπλα στον Μπουγάτσα
5)χάρτη του γιδονησιού (μην μπερδευτείτε και ψηφίσετε αλλού)

Την πρώτη φορά που το έδειξα όπως το είχα φτιάξει εγώ (χωρίς τα 5 σημάδια της ντροπής) η γραμματέας του Μπουγάτσα μου είπε πως ήταν απαράδεκτο. Το τελικό είπε πως ήταν υπέροχο.

Ο Πελάτης έχει πάντα δίκιο. Υπέροχο.



19/8/08

Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο

Θα άρχίσω όπως ο (στάσιμα) μελλοντικός προθυπουργός, Γιωργάκης, να απαριθμώ τις δουλέίες που έχω κάνει κατα καιρούς.
Έχω δουλέψει σε 24ωρο internet cafe, σε διαφημιστικό γραφείο, σε εταιρία παραγωγής λογισμικού, και σε ιντερνετικό portal...(από οικοδομή και ταβανόπροκες δεν ξέρω, αλλά από premiere και joomla κάτι σκαμπάζω, και θαρρώ πως έχω και μια Α αισθητική...)
Εδώ θα ακουστώ λιγουλάκι συντηρητικός και κλισε αρκετούτσικα, αλλά πραγματικά, trust me, αμα δεν έχεις δουλέψει, δεν ξέρεις τι σημαίνει η φράση "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο". Για του λόγου το αληθές παραθέτω τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα που μου έτυχαν εμένα... Τα ονόματα και οι επωνυμίες είναι φανταστικά, αλλά τα γεγονότα πέρα για πέρα αληθινά.

1) Χέιβι μέταλ μbar

Τόπος : Διαφημιστικό Γραφείο "Τρομπέν" - Γιδονήσι

(στο συγκεκριμένο παράδειγμα "πελάτης" και εργοδότης ταυτίζονται μιας και πληρώνομαι με το project και όχι με την ώρα)

Με το αφεντικό, τον "Ταξιάρχη" γνωρίστηκα σε ένα επαρχιακό 80's-metal-bar, συστημένος από ένα φίλο, για να αναλάβω να κάνω κάποια τηλεοπτικά διαφημιστικά π[ου θα παιζόντουσαν στα τοπικά κανάλια. Με κέρασε ένα καφέ και δεν άργησε να αρχίσει να μου μιλάει για την δική του επαφή με το αντικείμενο :

"Εγώ μικρέ μου έκανα μοντάζ όταν δεν υπήρχαν μονταζιέρες και ψηφιακά ματζαφλάρια. Ο Ταξιάρχης μόνταρε με κοπίδι και ασετόν πάνω στην "καρμανιόλα" (εντάξει δεν είπε καρμανιόλα αλλα είπε κάτι ακατανόητο και καλά ψαγμένο, retro και πολύ true) "

Εγώ χαμογελάω συγκαταβατικά, και αρχίζει να μου μιλάει για τη μπίζνα.

"Εμένα που με βλέπεις κάνω 20 χρόνια εκπομπή στο "Τζιβαέρι" και έχω μεγάλη πείρα από τηλεόραση. Τώρα άνοιξα δικό μου γραφείο και μαζί με σας που έχετε σπουδάσει κιόλας και ξέρετε τα νέα κόλπα θα πιάσουμε την καλή, όλη η αγορά δική μας θα είναι..."

Έχω αρχίσει να μυρίζομαι που πάει η δουλειά, και ο φιδέμπορας συνεχίζει:

"Έχω αναλάβει να φτιάξω ένα διαφημιστικό γι'αυτό το μαγαζί, πάρε αυτή την κάμερα και άρχισε να τραβάς"

Η ελευθερία που μου δίνει απλά να "τραβάω" , δεν μου αφήνει καμία αμφιβολία για την σοβαρότητα της δουλειάς, αλλά μου γεννά αυταπάτες ότι τουλάχιστον θα είμαι ελεύθερος να δουλέψω όπως νομίζω. Καθώς παίρνω ένα πλάνο από κάποιες κιθάρες που κοσμούν το μαγαζί, με πλησιάζει και μου ψιθυρίζει πάνω από τον όμο:

"Πλάνο Αμερικέν** θέλω στις κιθάρες"

Και η αύρα μου παίρνει ένα υπεριώδες χρώμα...Ο "Ταξιάρχης" της διαφήμισης συνεχίζει ακάθεκτος:

"Θα το κάνεις ωραίο. Θα ξεκινάει με ένα ηφαίστειο που εκρήγνυται και από τα ρυάκια της λάβας θα σχηματίζονται ηλεκτρικές κιθάρες που θα παίζουνε αυτα τα σατανιστικά εμβατήρια που ακούμε εδω μέσα."

Το μυαλό μου γίνεται κομπόστα, και απαντάω κομπιάζοντας γεμάτος δέος:

"Εεεεε...χμ... θα προσπαθήσω"

Μιας και δεν έχουμε ακόμη μιλήσει για χρήματα αφήνω ένα περιθώριο... αμα είναι να πληρώνει καλά ας κάνω και 3d ηφαίστεια, και λάβες , και την μάνα του ντυμένη Παναγία να
τραγουδάει το "Δεν ξανακάνω φυλακή" αμα λάχει... Τελειώνω με τα πλάνα και μπαίνουμε στο ψητό. Με ρωτάει:

"Πόσα θες;"

του απαντάω

"Εσεις πόσα δίνετε;"

"Επειδή εγώ εκτιμώ τη νεολαία και δεν θέλω να σε ρίξω, θα πάρεις 50 ευρώ για το κάθε διαφημιστικό. Αλλά μη μου αρχίσεις για ΙΚΑ - σύκα, γιατί θα στεναχωρηθούμε..."

Να μην σας τα πολυλογώ, μια βδομάδα μόνταρα, ηφαίστεια και λάβες ουτε κατα διάνοια, μετά από επίμονες παραινέσεις μπήκαν διάφορες μπούρδες μέσα, και στο σπικάζ ο ελαιόβλαχος σπίκερ έλεγε "Χέιβυ μέταλ μπάρ στα λαδάδικα".

Τέλειο λέει το αφεντικό.

Ο Πελάτης έχει πάντα δίκιο.

**Πλάνο αμερικαίν είναι το πλάνο που καθιερώθηκε από τα γουέστερν, δηλ. γόνατα και πάνω, ώστε να δίνεται έμφαση στο τράβηγμα του πιστολιού. Από εκεί και το όνομα. Προφανώς το άκουσε κάπου και το έλεγε σαν καραμέλα επί παντώς θέματος...

Περισσότερες ιστορίες από το "Τρομπέν" και όχι μόνο, σε επόμενα Post...

30/7/08

Μου παν θα βάλω το χακί...


Όταν είσαι 18 χρονών πολλά πράματα περνάνε από το κεφάλι σου. Έχεις τις πανελλαδικές εξετάσεις του Λυκείου, έχεις να περιμένεις την πολυπόθητη πενταήμερη (ή όπως την αποκαλούμε στη Χίο "πολυήμερη", μιας και λόγο της αγαπημένης μας NEL LINES κρατάει περισσότερες από πέντε ημέρες), έχεις να σκέφτεσαι που θα περάσεις και τι θα κάνεις, πιεστικοί γονείς, ξεσπάσματα στα κλαμπάκια τα Σαββατόβραδα, ανεκπλήρωτοι έρωτες...

Ένα σωρό μαλακίες....

Το μόνο που δε σε απασχολεί είναι ο Στρατός... (με κεφαλαίο Σου)

Έχεις την αναβολή σου, για όσο καιρό σπουδάζεις και πάνω κάτω αυτό είναι μια εξαετία.
Πολύς καιρός... Μια εξαετία πριν ήσουνα Δημοτικό να πούμε... Αυταπατάσαι.. Λες μέχρι τότε θα έχει καταργηθεί η υποχρεωτική θητεία. Εγώ δε θα πάω ποτέ, θα γίνω Ελβετός πολίτης και άλλες ουριαμάδες (a.k.a σαχλαμάρες).

Έρχεται όμως εκείνη η μαύρη μέρα, που είτε σου έρχεται μόνο του χαρτί, είτε πας εσύ να δια κόψεις και να το πάρεις για να μην σε πάρουνε όποτε γουστάρουν εκείνοι...
Και τότε συνειδητοποιείς ότι τελειώσανε τα ψέμματα και σύντομα θα περάσεις ένα χρόνο από το χρόνο σου ντυμένος στο χακί, με ένα όπλο στο χέρι, να βαράς μύγες κάτω από τον ντάλα ήλιο/μες στο κρύο, σαν το μαλάκα, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ λόγο, ΕΤΣΙ επειδή ΠΡΕΠΕΙ, ή σωστότερα γιατί ΑΛΛΙΩΣ δε γίνεται.

Δεν είναι και πολύ ωραίο συναίσθημα αυτό. Ειδικά άμα το συνδιάσεις και με τη σχετική μελαγχολία που έχεις όταν επιστρέφεις στον τόπο σου μετά τις σπουδές, ακόμα περισσότερο αν πέρασες και καλά, όπως εγώ.

Μέσα από αυτό το πρίσμα ίσως και νά'ναι καλύτερο να πήγαινες στα 18 σου που σουνα συνηθισμένος στα λούκια και στον "εγκλεισμό". Δεν εξετάζω καν αυτό που λένε ότι άμα έχεις κάνει τη θητεία πριν πας φοιτητής μπορείς κατευθείαν να ξεκινήσεις την καριέρα σου. Αυτά ισχύουν στις πολιτισμένες χώρες του κόσμου, που όταν τελειώνεις βρίσκεις και μια δουλειά της προκοπής... Εκεί βέβαια δεν έχει και υποχρεωτική θητεία, άρα εξ' ολοκλήρου άτοπο το επιχείρημα...

Τέλος στο προαιώνιο ερώτημα : "Τί κερδίζεις από το στρατό" ήρθε να μου απαντήσει το site www.thiteia.gr, που είναι κάτι σαν online ψηφιακός φανταρικός οδηγός.

Φεύγοντας μπορείς να κρατήσεις:

Ton ταξιδιωτικό στρατιωτικό σάκο: Εκεί μπορείς να βάλεις όλα τα πράγματα που σου δίνουν

Όλο τον ρουχισμό συμπεριλαμβανομένων στολών εξόδου, παραλλαγών, αρβυλών, καλτσών, εσωρούχων, τζάκετ, φαιοπράσινη μπλούζα καθώς επίσης και πετσέτες, αθλητικά παπούτσια κλπ.

Τη μεταλλική ταυτότητα: Αυτή αναγράφει το ονοματεπώνυμό σου, τον Στρατιωτικό σου αριθμό και την ομάδα αίματος που έχεις. Η μεταλλική ταυτότητα φοριέται με αλυσίδα στο λαιμό.

Σημείωση ataraxxx: ένας αστικός μύθος λέει ότι αυτή την έχεις για να αναγνωρίσουν το πτώμα σου στη μάχη, μπορεί και νά'ναι αλήθεια)

4/7/08

6 χρόνια φαγούρα...


Πλοίο "Θεόφιλος", Σεπτέμβρης 2002.

Κατευθύνομαι προς το νησί της Λέσβου και πιο συγκεκριμένα τη Μυτιλήνη, όπου πρόκειται να σπουδάσω για τα επόμενα 4 χρόνια, την επιστήμη της Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας.

Οκτώβρης 2002
Μπαίνω για πρώτη φορά στο αμφιθέατρο "Παπαρίσβα" όπου στην πρώτη διάλεξη της φοιτητικής μου ζωής, αγορεύει μια παλιά γνώριμη φυσιογνωμία εξ Ιταλίας ορμώμενη.

Έπειτα, ο επόμενος Λέκτορας μας επισημαίνει ότι είμαστε μελλοντικοί επιστήμονες με ευθύνη απέναντι στην κοινωνία.

Αργότερα στα επόμενα χρόνια, στην αίθουσα μπήκε ένας τύπος μισότρελος που ήξερε "Τα Πάντα", ένας αυστηρός καθηγητής που θύμιζε λύκειο και του γράφαμε ό,τι μας κατέβαινε, διάφοροι παλιννοστούντες από Αγγλία και (τη δικιά σου κοντινή) Αμερική, τεχνοκράτες, κουλτουριάρηδες, κάμποσοι άσχετοι (ανάμεσά τους πολλοί σοβαροί άνθρωποι που κοιτούσαν γύρω τους με μια περίεργη μίξη απογοήτευσης και δέους) και γενικά πολύς κόσμος...

Όμως δεν πρόκειται να κάτσω να ασχοληθώ ούτε μ' αυτούς, ούτε με τη σχολή, ούτε καν με το μεταπτυχιακό. Αυτό θα γίνει πολύ αργότερα, όταν θα έρθει το λεγόμενο "πλήρωμα του χρόνου". Εδώ θα γράψω για την ουσία των 6 τελευταίων χρόνων της ζωής μου. Όλα τα υπόλοιπα...

6 χρόνια λοιπόν ε? Το 1/4 της ζωής μου αν σκεφτεί κανείς ότι είμαι 24...

Πολύς καιρός...

Έμαθα όμως πράγματα...
Μερικά από αυτά:

- Το μοναδικό κριτήριο που σε κάνει να πηγαίνεις σε μια καφετέρια είναι η συνήθεια.
- Η μεγαλύτερη κρέπα στον κόσμο είναι του mezzo και η μεγαλύτερη πίτσα του Il gusto.
- Όταν αφήσεις άπλυτα στο νεροχύτη:

Το πρώτο τριήμερο - κολλάνε τα λίπη και γίνονται σκληρά και ανθεκτικά στο σαπούνι.
Το δεύτερο τριήμερο - αρχίζει να εμφανίζεται ένα άσπρο χνούδι στα υπολείμματα τροφής.
Το τρίτο τριήμερο - το χνούδι γίνεται πιο παχύ και μαζεύονται μύγες, όπως στο sims.
Το τέταρτο τριήμερο - περισσότερα μυγάκια/περισσότερα χρώματα στα χνούδια.
Το πέμπτο τριήμερο - μούχλα.
Το έκτο τριήμερο - ζωή (;)

- internet καφέ είναι για πολλούς (πολύ περισσότερους από όσους πιστεύει ο πολύς ο κόσμος) το πρώτο και το μόνο πράγμα που γνώρισαν 6 χρόνια στη Μυτιλήνη. Επίσης είναι μια μορφή ναρκωτικού, και τέλος είναι ένα μέρος που ένας άνθρωπος πληρώνεται για να επιβλέπει 40 που πληρώνουν, ενώ ουσιαστικά κάνουν την ίδια δουλειά. Νυχτοφύλακες με προνόμια.
- Οι υπολογιστές έχουν μεταφυσικές ιδιότητες που δεν θα εξηγηθούν ποτέ. Επίσης οι σκληροί δίσκοι καταστρέφονται, κοινώς καίγονται, μόνο όταν είναι γεμάτοι. Αν τους βάλεις στην κατάψυξη μετά μπορεί και να δουλεύουν αλλά θα φοβάσαι να συνδέσεις ένα κατεψυγμένο προϊόν στην πρίζα.
- Οι ελιές μπορούν να ευδοκιμήσουν στα πιο απίθανα μέρη, ακόμα και σε γλάστρα μέσα σε club.
- Υπάρχουν όντα που σνιφάρουν Azax...
- Η απομαγνητοφώνηση είναι το χειρότερο (νόμιμο) πράγμα που μπορείς να κάνεις επί πληρωμή.
- Η σαρδέλα καλλονής είναι πιο μεγάλη από τις άλλες.

Και τέλος...
Η φοιτητική ζωή αποτελεί ένα από τα ομορφότερα πράγματα που μπορεί να ζήσει κάποιος. Όσοι συμπληρώνετε μηχανογραφικά, δηλώστε κάτι μακριά από το σπίτι σας και κατα προτίμηση σε κάποια μικρή πόλη. Δε θα το μετανιώσετε.


παραπανω φωτογραφία είναι παρμένη από το blog του Heinz "In a body")

20/6/08

Το Μεταπτυχιακό σαν "Κακή Τέχνη"

Ήταν θαρρώ ένα δροσερό απόγευμα στο ναυάγιο, όταν ορίσαμε μαζί με τον Pascals τις Κακές Τέχνες. Όπως ξέρουμε απο τα θρησκευτικά μας, αφού υπάρχει το καλό υπάρχει και το κακό, και γενικεύοντας , όπως πάντα, αφού υπάρχουν οι Καλές Τέχνες (βλ. Ανωτάτη σχολή καλών τεχνών) υπάρχουν και οι Κακές Τέχνες. (Ομοίως, υπάρχουν και οι αρνητικές επιστήμες στις οποίες θα αναφερθούμε όταν δε βαριέμαι).

Ως Κακές Τέχνες ορίστικαν: η γλειφτική, η σηκωνογράφηση, η παρα-ποίηση και άλλες που δεν ενθυμούμαι.

Όταν ορίζαμε τα παραπάνω σε στιγμές άπειρης βαρεμάρας, καψίματος και Νικομανωλιάς, δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ένα μεταπτυχιακό που ΔΙΔΑΣΚΕΙ αυτές τις τέχνες.
Γι' αυτό θα μιλήσουμε σήμερα. Γιατί ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, πήρα το κωλόχαρτο και ΟΦΕΙΛΩ να μιλήσω.

"Πολιτισμική Πληροφορική". ΚΑΙ ΓΑΜΩ τους τίτλους δικέ μου ε;

Πρόγραμμα σπουδών με μαθήματα, όχι μαλακίες....

Γραφικός σχεδιασμός, Συστημική Θεωρία, Πολυμέσα, Php, Οικονομικές Θεωρίες, ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΑ ΓΡΑΦΙΚΑ....

Super δικέ μου και πολύ special να 'ούμε!

Και απο τιμή; ΤΖΑΜΠΑ! μονο 2500 χιλιαρικάκια....

Τι είναι 2500 euro?

892 καφεδες στο ναυάγιο
ή
833 πακετα τσιγάρα
ή
3125 μπουκάλια νερό
ή
2 πολύ καλά computer
ή
Ένα καινούριο μηχανάκι, ή ενα μεταχειρισμένο μικρό αυτοκίνητο...

Τίποτα δηλαδή... τίποτα μπροστά στη γνώση και στο κύρος της "Πολιτισμική Πληροφορικής".
Και ο τίτλος; που τον πας τον τίτλο; παίρνεις και ΤΙΤΛΟ! Αμέ! πώς είναι ο Sir. Elton John "Sir", είσαι κι εσύ MASTER ... και τι MASTER.... MASTER OF SCIENCE! Ποοοο δικέ μου, καλά ε; Πόρωση!....

Κελεπούρι λέμε...

Γι' αυτό μάλλον θα ήτανε μεγάλος ο ανταγωνισμός και μ' αφήσανε εμένα στην απέξω στην αρχή. Τι δε στά 'πα; ΝΑΙ δικέ μου. με είχανε τελευταίο στη λίστα και οι τρεις από το τέλος ήτανε "εκτός". Εκτός της επίλκετης ομάδας επιστημόνων που θα σώσουν τον κόσμο. Δεν επιλέχθηκα για να γίνω φύλακας της γνώσης της "ΠΟΛΙΣΤΙΣΜΙΚΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ"...

(Σ' αυτό το σημείο αξίζει κανείς να ψάξει στο google τη φράση "Πολιτισμική Πληροφορική" και να δει τα αποτελέσματα που θα του βγάλει. Ακόμα περισσότερο γέλιο έχει να το ψάξει κάποιος στα αγγλικά, ή στη Wikipedia - κανένα αποτέλεσμα, όπως και οι προσπάθειες για κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων.)

Δε με πήραν λοιπόν. Δεν ήμουν άξιος. Ήμουν τρίτος επιλαχών. Ο τελευταίος των μη ικανών.
Ούτε τι σημαίνει "τριτος επιλαχών" δεν ήξερα. Και επειδή για να διαβάζεται το blog μου μάλλον είστε κι εσεις αγράμματοι, "τρίτος επιλαχών" σημαίνει ότι για να με πάρουν τελικά έπρεπε να μην παρουσιαστούν τρεις από τους "εκλεκτούς".

Και επειδή είμαι κωλόφαρδος, από παλιά το ξέρουμε αυτό, 3 άτομα όντως δεν παρουσιάστηκαν για διάφορους λόγους. και βρέθηκα έτσι στην προνομιούχα θέση του Μεταπτυχιακού Φοιτητή της "ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ"!

Οι Πάνσοφοι και ταπεινοί σαν τον Χριστό καθηγητές μας έσπευσαν να προειδοποιήσουν όλους εμάς που προερχόμασταν από το προπτυχιακό του ίδιου τμήματος ότι εδω τα πράγματα είναι σοβαρά και αυστηρά. Δεν σηκώνουν επιπολαιότητες και ερασιτεχνισμούς. Υπάρχουν παρουσίες, αμα δεν πατάς στο μάθημα, ή δεν το περάσεις ούτε το Σεπτέμβρη κόβεσαι ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ , και χάνεις τα 2500 ευρώ.Είμαστε επιστήμονες God Dammit!

Ως χαρούμενος εκλεκτός δεν άργησα να γίνω κοινωνός του ελεύθερου πνέυματος και της αντικομφορμιστικής φιλοσοφίας του Μεταπτυχιακού. Δεν χρειάζεται να είσαι γραφίστας για να καταλάβεις πόσο επαναστατικά έιναι τα παρακάτω σχόλια:

- Και γιατί δεν κάνετε το βελάκι του next να πιάνει το 1/3 τής οθόνης;
- Αυτό εκεί στην άκρη μουτζούρα είναι;
- Θέλω τα γράμματα να χοροπηδάνε
- Αυτό να το βάλεις πιο πίσω (μιλώντας το μενού της εφαρμογής πάνω σε μαυρο background)
(Α, και το αγαπημένο μου:)
- Ωραια όλα αυτα, αλλά ένας ΤΥΦΛΟΣ μπορεί να τα ΔΕΙ;

Αξιοθαυμαστο ήταν επίσης ότι καλούμασταν να κάνουμε εργασία Αnimation με μόνο εφόδιο την παρακολούθηση διαλέξεων πάνω στην ιστορία του animation. (οκ εδώ δεν ήμουν σαρκαστικός γιατί αυτό ξεπερνάει τις δυνατότητες των εγκεφαλικών μου συνδέσεων.)

Η εξέταση ήταν μια άλλη μοναδική και ανεκτίμητη εμπειρία. Πέρα από τις παραπάνω ατακες, θυμάμαι σαν να μην πέρασε μια μέρα τον παρακάτω διάλογο:

-Εσένα στο προηγούμενο εξάμηνο γιατί σε έκοψα;
-Τι να σας πω... Εγώ σας παρέδωσα όλες τις εργασίες και νομίζω ήταν και καλές...
- Χμ... ναι έχεις δίκιο... Μήπως είσαι Εβραίος;
- Εεε; χμ... δε νομίζω...

Και περνάμε στο δεύτερο μέρος του Μεταπτυχιακού, και το σημαντικότερο : Τη Μεταπτυχιακή Διατριβή, τον καθρέφτη των όσων διδαχθήκαμε , και το ισχυρότερο εφόδιο στο portfolio μας για την αγορά εργασίας.

"Η χρονική διάρκεια του ΠΜΣ που οδηγεί σε ΜΔΕ ορίζεται σε τρία (3) διδακτικά εξάμηνα, εκ των οποίων τα δυο είναι διδακτικά και το τρίτο διατίθεται για την εκπόνηση μεταπτυχιακής διατριβής. Η διάρκεια της εκπόνησης της μεταπτυχιακής διατριβής μπορεί να παραταθεί για ένα (1) μόνο εξάμηνο."

Σε όλα τα συμβατικά Μεταπτυχιακά, ενα ακαδημαικό εξάμηνο περιλαμβάνει και την λεγόμενη επαναληπτική εξεταστική του Σεπτέμβρη. Όχι δικέ μου. Το δικό μας είναι τόσο cool που δεν έχεις περιθώρια για Σεπτέμβρη. Άμα κοπείς κόπηκες ρε βλάκα αντε να μαζέψεις ελιές να γίνεις άνθρωπος και φερε και τα 2500 euro για τιμωρία.

Τέλος θα αναφερθώ στην ύψιστη πρωτοπορία της "ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ".
Όταν αναλαμβάνεις μια διατριβή, έρχεσαι σε συμφωνία με έναν καθηγητή που σε "καθοδηγεί" και σε "επιβλέπει", τον λεγόμενο "επιβλέπων καθηγητή". Είναι κάτι ανάμεσα στο βοσκό που επιβλέπει τα προβατάκια να μην παραστρατήσουν, και το δεσμοφύλακα που επιβλέπει τους κρατούμενους να μην δραπετεύσουν απο τον σοφρονισμό. Αυτό υπάρχει παντού, σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου και σε ορισμένες απολίτιστες ακόμα. Και ήρθε εδώ η "ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ" να βάλει έναν αστάθμητο παράγοντα που να προετοιμάζει και να σκληραγωγεί τους μελλοντικούς MASTERS για την ζούγκλα της κενωνοίας. Τον Φεβρουάριο , δηλαδή ακριβώς στα μισά του ακαδημαικού έτους, επιλέγεται ο καθηγητής που έχει αναλάβει τις περισσότερες διατριβές και του λένε να βγάλει νουμεράκια, όπως όταν βγάζουμε τις όμαδες για επιτραπέζια παιχνίδια. Σύμφωνα με αυτά τα νουμεράκια, ένα σημαντικό μέρος των διατριβών του, το αναλαμβάνουν οι καθηγητές που έχουν μείνει χωρίς διατριβές (δεν τους παίζουν τα άλλα παιδάκια) και όπως είναι επόμενο, αλλάζουν και τις απαιτήσεις και τις προδιαγραφές της κάθε διατριβής.

Θα μπορούσα να γράψω άλλα τόσα, αλλά έχω να προετοιμάσω και την παρουσίαση της διατριβής μου στην ιερά εξεταστική επιτροπή, και όπως είπα, έχουν σοβαρέψει τα πράματα.

Φάτε σκατά διανοούμενοι του κώλου.

3/6/08

Un Grosso Vafanculo

Σε όλους αυτούς που σου κολλάνε στις καφετέριες με ένα χαρτί που ξεκινάει λέγοντας : είμαι το παιδί που έδειξε το ALTER... Καταρχάς βγάζεις το αυθαίρετο συμπέρασμα ότι βλέπω ΑLTER και μάλιστα κάθομαι και κοιτάω και τη μάπα σου ΚΑΙ ΤΗ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΙΟΛΑΣ, πράγμα που υποτιμά το γούστο μου. Έπειτα, περιμένεις να σου δώσω λεφτά επειδή δεν είσαι κοινός ζητιάνος, αλλά celebrity! Άντε σπάσε ρε μαλάκα!

Στους τύπους που κάθονται και αναλύουν τη χημική σύσταση του καφέ που τους σερβίρει η καφετέρια, γκρινιάζοντας συνεχώς. Φιλαράκι, άμα δε σ' αρέσει μην ξανάρθεις. Στην Ελλάδα ζούμε ΔΕΝ πάω στην καφετέρια για να πιω τον σπέσιαλ λαχταριστό καφέ. Πάω για την παρέα, την ατμόσφαιρα και τα βυζιά της σερβιτόρας. Άμα θες καλό καφέ τράβα σπίτι σου και φτιάξε. Θα σου κοστίσει και 2 ευρώ φθηνότερα. μαλάκα!

Στα ζώα που επειδή κάνανε κάνα δυο χρόνια στην Αγγλία παριστάνουν πως ξέχασαν τα
Ελληνικά. "Η pizza χθες είχε πολύ garlic, πως το λέτε εδώ?" Ξεχάσατε πως δεν έχετε ούτε lower και πήγατε Αγγλία γιατί αλλιώς θα ήσασταν κομμώτριες... (no offence στη συμπαθεστάτη τάξη των κομμωτριών).

Στους τύπους που άκουσαν τη διαφήμιση και έκοψαν το σταθερό τους και έχουν μόνο κινητό για οικονομία... Εμείς τι φταίμε ρε μαλάκες, οικονομία από την τσέπη μας θα κάνετε; Στους γιατρούς θα τα φάτε! Υπάνθρωποι!

Σ' αυτούς που στέλνουν mail από : "Άθληση και Υγεία", "Μy aegean" και κυρίως σ' αυτούς που στέλνουν για παρουσιάσεις διατριβών ΣΕ ΑΛΛΑ ΝΗΣΙΑ! Ειστε SPAMMERS! Δεν αθλούμαι, από υγεία είμαι 50άρης τουλάχιστον, ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ τι εκδηλώσεις έχει η πολιτιστική εβδομάδα ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΙΑ ΦΟΙΤΗΤΗΣ, είστε πραγματικά καθυστερημένοι αν πιστεύετε πως θα πάρω ΠΛΟΙΟ για να πάω σε ένα ΑΛΛΟ ΝΗΣΙ για να δώ μια διατριβή για "ΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΣΕ 429"!!! KAI ΔΕ ΣΑΣ ΕΔΩΣΑ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ MAIL MOY!

Σε όλες τις γκόμενες που έχουν πει "Θέλω να μείνουμε φίλοι", "Σε βλέπω φιλικά" κ.τ.λ. και νομίζουν ότι είμαστε ηλίθιοι. Επειδή ακριβώς ΕΙΜΑΣΤΕ ηλίθιοι, τα πιστεύουμε και μετά μένουμε μαλάκες. Βρείτε κάτι καλύτερο να πείτε...όπως π.χ. "Έχω αφήσει ανοιχτό το θερμοσίφωνα, αντίο για πάντα!"
καλύτερο είναι...

Στους τύπους που επειδή πλήρωσαν κάτι δεν παραδέχονται ποτέ ότι τελικά ήταν μούφα. Είναι σαν κατα λάθος να νοίκιασες ταινία του Αγγελόπουλου και να κάθεσαι να τη δεις μέχρι τέλους από πείσμα! Get Over It!

Στα κάγκουρες που αυτοαποκαλούνται κάγκουρες. Την παλεύετε καθόλου; Δεν έχω λόγια...

Στους κατεστραμένους που πιστεύουν ότι μπαίνοντας σε group του facebook τύπου "Ι care about children with cancer" με κάποιο μεταφυσικό τρόπο βοηθάνε... Αν από την άλλη δεν πιστεύουν πως βοηθάνε, είναι ακόμα πιο μαλάκες. Δηλαδή τι; εμεις που δε μπήκαμε είμαστε ΥΠΕΡ του καρκίνου?
Τρόμπες!....

Τέλος un grosso vafanculo στα κεφάλια (που πληρώνονται από τα δικά μου λεφτά που πάνε στην ΕΡΤ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ), που αποφάσισαν ότι η εκπομπή του Κούλογλου είχε "σαπίσει" και έπρεπε να σταματήσει.... καραlol καταστάσεις...


8/5/08

MOTO-MAΓΚΕΣ


Παραμονές Πρωτομαγιάς έπεσα πάνω σε μια από τις καλύτερες αφίσες που έχω δει. Αναφερόταν στην απεργία της Πρωτομαγιάς. δεν ξέρω ποιος την έχει βγάλει, και κατα πόσον "έπιασε" η καμπάνια, αλλά η αφίσες έδωσαν ρέστα...

Αν έχετε κάποιο σχετικό Link, γράψτε το στα comments να το κοιτάξουμε...

Μια σούμα...

Τον τελευταίο μήνα λόγω διακοπών, εξαιρετικής βαρεμάρας, απαλεψιάς και άλλων συγκυριών, δεν ανέβασα καμία ανάρτηση, αν και είχα κάμποσες ιδέες...

Μιας και άλλαξε ο μήνας και διαταραγμένος αυτού του μήνα είμαι εγώ (και του επόμενου πιθανότατα, βελτίωση δεν προβλέπεται μέχρι να παραδώσω την αναθεματισμένη τη διατριβή μου :8 ...) , αποφάσισα να τα κάνω όλα μια σούμα σε μια και μοναδική ανάρτηση, που απο δω και στο εξής δε θα ονομάζεται "ανάρτηση" αλλά "καταχώρηση", γιατί η λέξη ανάρτηση μου θυμίζει αυτοκίνητο, το αυτοκίνητο κάγκουρες, οι κάγκουρες το ΝΙΒΟ, ο ΝΙΒΟ την καινούρια ταινία "ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΑΠΑΛΛΑΓΗ", και πέρα από το εμετικό της ταινίας αυτό μου θυμίζει και ότι σύντομα θα πάω φαντάρος το οποίο με τσιτώνει. Ο ψυχίατρος μου δεν συμφωνεί, αλλά τον απέλυσα και έτσι δεν με αφορά. Είπαμε, διαταραγμένος του μήνα είμαι εγώ.

Μιας που αναφέραμε τη λέξη σούμα, θα ξεκινήσω με μια ανακάλυψη των καταλήψεων του 2006 στη Μυτιλήνη, που ονομάζεται "Χιώτικο υποβρύχιο" και την παραλλαγή του που λέγεται "Μπουρλοτιέρης".

Για να φτιάξουμε ένα χιώτικο υποβρύχιο κατ' αρχάς χρειαζόμαστε σούμα.
Η σούμα είναι χιώτικο τσίπουρο , φτιαγμένο είτε από σταφύλια είτε από σύκα. Αν είναι από σύκα έχει λίγο διαφορετική γεύση από το κλασικό τσίπουρο, αν είναι από σταφύλια σ' εμένα ίδια φαίνεται. Όπως καταλαβαίνεται για να γίνει υποβρύχιο, βουτάμε ένα σφηνάκι μέσα σε ένα ποτήρι μπύρας. Ίσως το πρώτο να σας φανεί κάπως πικρό, στη συνέχεια καλυτερεύει, κάνει καλό κεφάλι ( :) ) και την επόμενη μέρα δεν έχεις και hangover. Έχει δοκιμαστεί πολλές φορές από τότε... Πριν από κάτι μήνες , σε μια τέτοια σουμο-ποσία, κατα λάθος έβαλα το ανάποδο, δηλαδή γύρω-γύρω σούμα και μέσα μπύρα... το τιμήσαμε και αυτό δεόντως, και ονομάστηκε "Μπουρλοτιέρης". Παρακάτω παραθέτω μια φωτογραφία από εκείνη τη βραδιά, την πλέον κόσμια που βρήκα.

We all live in a Suma Submarine...

Δε γαμιέται, θα κάνω άλλη καταχώρηση για τα υπόλοιπα άυριο. Νύχταξα κιόλας.

Προσεχώς:

- Ρουκετοπόλεμος στο Βροντάδο και τρελοί παπάδες
- Εργατική πρωτομαγιά και Ντιλιβεράδες
- Angelopoulos Uber Alles

Με τις υγείες σας.




27/3/08

Αναρχοπάνκ / Φρικιά / Κουραδόμαγκες


Είχα μια κουβέντα χθες στο msn με ένα φίλο από Σάμο, ο οποίος μου θύμισε πόσο πολύ σιχαίνομαι αυτό το είδος... Αυτή την εμετική φάρα από θρασύδειλους ψευτόμαγκες, που αποφάσισαν ότι είναι πολύ επαναστατικό, κουλ και τρού, να ενεπνδύσουν το μπλοκ επιταγών του βιομηχάνου/εφοπλιστή/τσιφλικά/μεγαλοπαπάρα μπαμπάκα τους, στο να κατασκευάσουν ένα προφίλ, μια μάσκα (στην περίπτωσή τους κουκούλα) του αναρχοπάνκ.
Ναι, δεν είναι όλοι έτσι. Όπως δεν είναι όλοι οι μπάτσοι γουρούνια, όλοι οι παπάδες παιδόφιλοι και όλοι οι πολιτικοί ψεύτες...Αλλά είναι ο κανόνας...Τουλάχιστον όπως τον αντιλαμβάνομαι εγώ.
Οι πιο πολλοί είναι φοιτητές. Φοιτητές που ξεκίνησαν από το μέρος τους ως τα παιδιά της καρπαζιάς, οι κακομαθημένοι βουτυρομπεμπέδες, κουβαλώντας όλα τα κόμπλεξ τους μαζί, έτοιμοι για μια καινούρια ζωή. Σαν φοιτητές είναι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Δεν ξέρουν ποιος είσαι, αλλάζεις και τ' ονοματάκι σου άμα λάχει για να ναι πιο πανκ (τά 'δαμε κι αυτά ρε...), και είσαι έτοιμος για νέες περιπέτειες!
Οι δραστηριότητές τους;
-Θα κάνουνε ελεεινούς και τρισάθλιους τους κοινόχρηστους χώρους για να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, θα κατουράνε στις γωνίες (τά 'δαμε κι αυτά λέμε!), και φυσικά αν τολμήσεις να μιλήσεις θα αρχίσουν να σου βγάζουν λογύδρια περί ακαδημαϊκού ασύλου...
ΝΑΙ. ΓΙ'ΑΥΤΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΑΣΥΛΟ! ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΟΥΡΑΜΕ ΣΤΙΣ ΓΩΝΙΕΣ!
-Άμα δεν τους αρέσει κάτι, θα το σπάνε. Στο "κάτι" βάλε εξοπλισμό συναυλιών, μηχανήματα ραδιοφωνικής ομάδας, γραφεία καρέκλες, ακόμα και ΚΑΖΑΝΑΚΙΑ (τά 'δαμε κι αυτά λέμε, μιλάμε με στοιχεία!)
-Σαφώς και δεν θα κάνουν τίποτα δραστικό που μπορεί να αλλάξει το "κατεστημένο", που τόσο γενικόλογα και ολοκληρωτικά καταγγέλλουν Δεν πατάνε σε γενικές συνελεύσεις, δεν ψηφίζουν, και κατά κανόνα δεν συμμετέχουν γενικότερα. Το πολύ - πολύ να σπάσουν κάνα ΑΤΜ(που την άλλη μέρα η τράπεζα θα αντικαταστήσει πληρωμένο από την ασφάλεια.... ή να βριστούνε με κάνα μπάτσο και να κάνουνε αλληλεγγύη την άλλη μέρα.
-Σαφώς και δεν έχουνε διαβάσει τίποτα σχετικό με τα όσα λένε και απλά παπαγαλίζουν αυτά που τους λένε οι παλαιότεροι του είδους. Και σόρρυ, αλλά όταν προκαλείς φθορά ξένης περιουσίας, και ειδικά δημόσιας, καλό είναι να έχεις ένα σοβαρό λόγο, και να ξέρεις γιατί το κάνεις. Όχι επειδή το λέει ο Μπάμπης ο Σουγιάς.
Τώρα θα μου πείτε καλά όλα αυτά αλλά η πάνκ που κολλάει? Συνήθως τυχαίνει αυτά τα δύο να πηγαίνουν μαζί, τώρα γιατί η πανκ είναι "δήθεν" θα το αναλύσουμε σε κάποια άλλη ανάρτηση εν καιρώ.

(Ξέρω τώρα τι σκέφτεσαι μικρούλη... Για μένα λέει τώρα αυτός; Μπα... εγώ είμαι τρου...)


18/3/08

Εμπρός για της γενιάς μας τις χωματερές!

Είμαι πολύ προκλητικός, το ξέρω...
Κατά βάθος πάντα πίστευα πως οι σκουπιδιάρηδες
είναι οι μόνοι που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο...
Αλλά με Δ.Α.Κ.Ε. στο συντονισμό...


Παρεμπιπτόντως, ψάχνοντας για την κλασική φωτό του Che,
βρήκα αυτό το εξαιρετικό stencil:

και μην μπορόντας να θυμηθώ ένα απίστευτο σύνθημα από την Ημέρα Περιβάλλοντος στη Μυτιλήνη, (κάπου 4 χρόνια πριν, με το copyright του Billy the Hippie -
όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...) θα αυτοσχεδιάσω :

Εμπρός για της γενιάς μας τις χωματερές!

13/3/08

Γειά σου ρε Soloup...

Άψογη η γελοιγραφία του Soloup... περισσότερες δουλείες του θα βρείτε στο www.soloup.gr,το ανακάλυψα σήμερα και "κάηκα" άσχημα...

11/3/08

8 χαμένες ώρες, για μια μπουκιά ψωμί...

...έγραφε ο τοίχος απέναντι από τη στάση του λεωφορείου που έπαιρνα στην Αθήνα έξω από το σπίτι μου, και με τις πρόσφατες συζητήσεις για το ασφαλιστικό το θυμήθηκα...

Άκουγα σήμερα τη Φάνη (πάλι;;;) Πετραλιά να λέει " ο Πρωθυπουργός δεν είπε ψέματα! οι συντάξεις δε θα μειωθούν πριν το 2012"...

Γιούπι.

Αλί σε μας... Δουλειά μέχρι τα 70(υπενθυμίζω ότι εντελώς τυχαία είναι το προσδόκιμο ηλικίας...), και θα πάρουμε και μια βαρβάτη σύνταξη περί τα 200 με 300 εuro...

Όσο για την υγειονομική περίθαλψή όταν τα ταμεία θα αρχίσουν να ενοποιούνται και σταδιακά να ιδιωτικοποιούνται κιόλας(που τα είδες γραμμένα αυτά ρε; ου ρε προβοκάτορα, ΔΑΠΑΡΑ ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ), αρκεί να δούμε πως είναι το σύστημα των φίλων και συμμάχων Αμερικανών Το Ντοκιμαντέρ είναι του M.Moore και λέγεται Sicko...Δείτε το...

Κατά τα άλλα, όσον αφορά τις συζητήσεις που γίνονται για το αν είναι καλύτερο το Γερμανικό ή το Σουηδικό μοντέλο, έχω να δηλώσω ότι προτιμώ το ελληνικό μοντέλο που είναι και πιο "σκερτσόζικο".

Φίλες και φίλοι,
Τζούλια Αλεξανδράτου


Πάνε και οι Απόκριες...

Μιας και οι απόκριες πέρασαν χωρίς να το καταλάβω καν, και για πρώτη χρονία να μην ντυθώ (κατάρα!), αποφάσισα να βρω τις πιο κατεστραμένες στολές και να τις Postάρω εδώ...


No.5 Η Γέννα

Ναι, είναι πολύ κατεστραμένο, αλλά τα σπάει... γι'αυτό 5η θέση...












Νο.4 Κολλημένος με το wow?

Ντάξει, άμα κάθεσαι να κατασκεύασεις την στολή του χαρακτήρα σου στο wow, εισαι καμένος... 4η θέση γιατί βρήκα γυναίκες...:p











No.3 Θες να γίνεις η μπρίζα μου;


Ντάξει,έχεις γκόμενα το καταλάβαμε... :p

Τραγική μεταμφίεση αν πας μόνος σου στο πάρτυ... :p



















Νο.2 Facebook

Χωρίς λόγια. Η εικόνα μιλάει μόνη της.














Νο.1 Suicide Bomber - κοστούμι για μικρά παιδία.

Ίσως υπο άλλες συνθήκες να μην ήταν τόσο ακραίο, αλλά ειδικά στην συγκεκριμένη φωτογραφία, αποτελεί ένα από τα πιο άρρωστα πράγματα που έχω δει Online...

7/3/08

Άλλο ένα profile, άλλο ένα ψέμα....

Γεμίσαμε Profile στο hi5, στο myspace, στο facebook, οι "Bloggers" είναι τόσο μεγάλοι και τρανοί που τους απευθύνονται οι αρχηγοί κομμάτων προεκλογικά (θα ξεράσω βατράχια) - εννοείται όλοι έχουν την ίδια άποψη, το χουνε κάνει καραμέλα όλοι μαζί : "οι bloggers" και "οι bloggers"... λες και λένε οι Γαύροι ή οι Δεξιοί... όλοι σε ένα τσουβάλι. Αυτό δείχνει και σε τι εκτίμηση σας έχουνε, ΒΟΥΔΙΑ, που τους παίρνετε και στα σοβαρά...


Όσο για αυτές τις μπούρδες που πάμε και γραφόμαστε όλοι για να δείξουμε σε όλο τον κόσμο τι ωραία φάτσα έχουμε και με τι σπουδαία ασχολούμαστε, νομίζω πως το πρόσφατο κομμάτι του BD Foxmoor "«My Space» (λίγα λεπτά προαύλισης) " περιγράφει την κατάσταση με τον καλύτερο τρόπο...

Νοιώθεις μικρός και παραπαίεις
πέφτοντας πιάνεσαι απ’ το «
my space»
το φοράς σωσίβιο γιλέκο

ένας άτλας με
banner-άκι στο σβέρκο
κουβαλητής για το κυρίαρχο ρεύμα

άλλο ένα
profile – άλλο ένα ψέμα
άλλος ένας που καίγεται αμήχανος

τόσο μόνος – τόσο ακίνδυνος

Όσο μια κλανιά 24
bit
digital
κάψιμο ρε μπιτ για μπιτ
λίγα λεπτά παραπάνω προαύλιση

απ’ την επώδυνη κι εκούσια κράτηση

καινούριος χώρος στον παράδρομο της ιστορίας

με ψευδαισθήσεις ελευθερίας

της ασημότητας ο φόβος σ’έχει σκαλοπάτι

σε κάποιου άλλου για ν’ ανέβει την πλάτη

ομογενοποίηση ταραγμένων συνειδήσεων

ξέφωτο προσωπικών αναλύσεων

που εδώ οι κομπάρσοι πληρώνουν το ρόλο τους

και κατουράνε να σταμπάρουν το χώρο τους

σαν τα σκυλιά μα τι μου φταιν’ τα τετράποδα

μάλλον πήρα το κουπλέ μου ανάποδα

Delete
και ξαναγράφω τη διεύθυνση
μπήκα ξανά τη παράξενη αίσθηση

Μπαίνεις και βγαίνεις όποτε γουστάρεις

κι όσο μαλακίζεσαι λες πως σερφάρεις

κι έτσι ερωτεύεσαι τη μοναξιά σου

σαν τη πουτάνα που σου πήρε την παρθενιά σου

γι’ αυτό μοιράσου! Η σύνδεση βαραίνει

αυτό που υποκρίνεσαι ότι συμβαίνει

βιάσου όλοι οι φίλοι σου είναι “
on line
σου ‘χω το ρεφρέν μετά τη
baseline.

Είδα τους φίλους σου – θες να σου πω ποιος είσαι;
Αν το αντέχεις το ρημάδι σου κλείσε

δε γουστάρω να μιλάω σ’ έναν ακόμα

«χωροκλώνο» που στοιβάζεται στο σιωπηρό τους πόνο
Ένας κρατούμενος είσαι ένας φωταγωγός κλειστός

που σε σου βγήκε να γενείς αρχηγός

ένας απόμακρος μπρος σε σπασμένους καθρέπτες

ένας δειλός που απομυζεί απ’ τους κλέφτες

Μουλωχτή σκιά πάνω απ’ τις καχύποπτες μάζες

τυλιγμένος αόρατος με βρώμικες γάζες

που απ’ τη ζωή για να γλιτώσεις το ερώτημα

προσφέρεις μεγάλο φιλοδώρημα.
Αν αντέχεις σου χω λίγο ακόμα

δεν υπάρχει πλήκτρο βλέπεις να μου κλείσει το στόμα

δεν έχεις κότσια σου λέω να το παλέψεις

στην ίδια ανασφάλεια βουτάς για να γυρέψεις

όσα και καλά η τύχη σου στέρησε

άλλοι σού σπείρανε μόνος σου θέρισε

ξεμακραίνεις τόσο απ’ τις λιγοστές σου ελπίδες

και πέφτεις πάντα στις ίδιες παγίδες

Το θέμα όμως δε σηκώνει άλλη ανάλυση

λίγα λεπτά σου αξίζουν προαύλιση

μην πάει χαμένος κι ο κόπος σου εκεί

γύρισε πίσω στη μεγάλη φυλακή...


i-ΣΙΧΤΗΡ!

Όσοι ασχολούνται με εφαρμογές γραφικών και πολυμέσων, και γενικότερα όσοι "την ψάχνουν" λίγο παραπάνω με τα Pc, θα πέρασαν σίγουρα κάποια φάση της ζωής τους που ήθελαν παθιασμένα να αγοράσουν τον "θρυλικό"(?) MACINTOSH. Τον "γρήγορο υπολογιστή" που "δεν κολλάει ποτέ".Τον υπολογιστή που είναι ¨καθαρός" από τις μαλακίες της Microsoft. Που όλα γίνονται πιο εύκολα...
Κατά παράδοση αυτά τα συστήματα ήταν αρκετά ακριβότερα, και απευθύνονταν κυρίως σε επαγγελματίες (γραφίστες, web designers κ.α.).

Πριν απο λίγα χρόνια (6;) βγήκε το ipod. Ένα Mp3 player που ξεχώρισε για το design και την εργονομία του, και έγινε ανάρπαστο παρόλο το τσουχτερό της τιμής του. Το γεγονος αυτό, ήταν μόνο η αρχή του "ανοίγματος" της Apple στην αγορά, με νέες καμπάνιες που έδειχναν με γλαφυρό τρόπο την "ανωτερότητά της".("I am mac. And I am a Pc."). Μάλιστα θεωρήθηκε ότι οι τιμές έπεσαν κατακόρυφα, και ότι όλοι μπορούμε να απολαύσουμε την πολυτέλεια της Apple.

Η νέα γενιά προσωπικών υπολογιστών Mac, έχουν πλέον το ίδιο hardware με τα pc (επεξεργαστές, ram , Κάρτες γραφικών κτλ). Αυτό είναι καταρχάς καλό, γιατί μπορούμε να κάνουμε μια αναβάθμιση μόνοι μας με hardware απο κάποιο κατάστημα εκτος rainbow (Μπλιαχ). Από την άλλη, μπορούμε να συγκρίνουμε και τιμές συστημάτων "στα ίσια".

Για να μπώ στο θέμα, τα Χριστούγεννα αγόρασα ένα Macbook (1100 ευρώπουλα). Δεν μπορώ να πώ, πολύ καλό το design, φοβερή οθόνη για τις διαστάσεις της (13ίντσες wide), ωραίες πατέντες με την οικονομία μπαταρίας, και την γενικότερη εργονομία του. Το ζητούμενο όμως ήταν άλλο. Είναι τόοοοσο διαφορετικό;

Διαφορετικό ΕΙΝΑΙ. Καλύτερο όμως;... δεν ξέρω... Αν αγόραζα ένα αντίστοιχο laptop με τα ίδια χρήματα θα επαιρνα σίγουρα καλύτερο hardware. Το καινούριο λειτουργικό του είναι σίγουρα άπιαχτο, αλλά δεν σου αλλάζει και τη ζωή. Τρέχει πιο γρήγορα από ένα αντίστοιχο pc, αλλά από την άλλη χάνεις πολύτιμο χρόνο μέχρι να βρεις το κατάληλο patchaki, ή τους codecs, ή να βρεις πως (διάλο) γίνεται το τάδε σε mac...(να μην αρχίζω να λέω πόσο δύσκολο είναι να βρεις οτιδήποτε το πειρατικό, και άντε μετά να βρεις και "κατεβαστήρι" και τρέχα γύρευε. -Τόση ώρα δουλέυω οικοδομή και το αγοράζω το γαμήδι!)

Αλλα είναι πιο όμορφο... :p

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η Αpple δεν είναι αυτό που περίμενα, ή μάλλον απ'ότι καταλαβαίνω, δεν είναι πλέον. Είναι σαν να παίρνεις μια special edition του pc , με καλογυαλισμένο λειτουργικό που τρέχει καλα (τα δεν κολλάει είναι παραμύθια, απλά είναι πιο σταθερό και πιο γρήγορο), και με μουράτο design. Ε, χαιρω πολύ, μια απ'τα ίδια με το ipod, κάνει την ίδια δουλειά με όλα τα mp3 players και κοστίζει μια περιουσία.

Ακόμα βέβαια δεν το χω μετανιώσει, γιατι καλά κρατεί, και γιατί μαθαίνω και το λειτουργικό του, που μπορεί αυριο μεθάυριο να μου χρειαστεί σε καμιά δουλειά...
Αλλά τελικά... Δεν το συνιστώ πλεόν...


Δομημένα Βρομόλογα


Στο Luna Dark πήγαμε και το Τζιμάκο είδαμε. Φρέσκος, επίκαιρος, με τα οπτικοακουστικά του στο πανί και με ένα μουσικό σχήμα πολύ δυνατό, μας έκανε να λυθούμε στα γέλια με τα "δομημένα" του βρομόλογα. Αρχαιοελληνικά κουτσομπολιά, ο Ζαχόπουλος, η σύγχρονη μουσική σκηνή, τα ναρκωτικα, ήταν κάποια από τα θέματα που ασχολήθηκε, και με ακόμα ένα σκανδαλώδες "Ποτ-πουρι" έδωσε ρέστα...

Το μαγαζί είναι γεγονός ότι δεν ήταν και το καλύτερο, από άποψη τιμών-εξυπηρέτησης...
Ελάχιστη κατανάλωση 35 ευρώ, και δεν μπορόυσες να παραγγείλεις κάτι πιο σύνθετο από ένα "johny", Ο τιμοκατάλογος έγραφε πως υπάρχει 50% έκπτωση σε φοιτητές αλλά στην πράξη τίποτα , και άλλα παρόμοια... αλλα ποιός τους χέζει αυτους? :p

Ο Πανούσης ήταν το κάτι άλλο, και σίγουρα άξιζε τον κόπο... Το συνιστώ ανεπιφύλαχτα!