Ηταν ένα ευχάριστο πρωινό της 21ης Νοεμβρίου 2009 όταν συνόδευσα την κοπέλα μου μέχρι το αεροδρόμιο, για να την αποχαιρετίσω από την ολιγοήμερη επίσκεψή της στο καινούριο μου σπίτι στην Αθήνα.
Είχα μόλις πριν 10 μέρες ολοκληρωσει την στρατιωτική μου θητεία και αποφάσισα να εγκατασταθώ στην Αθήνα, αφού είδα κι απόειδα με την επαρχία όπως λέει χαρακτηριστικά και ο Βολιώτης ποιητής των «Ψόφιων Κοριών».
Καθημερινά έβλεπα το «πάνθεον» με τις στάσεις του μετρο και του ηλεκτρικού και είχε απο τυπωθεί στο μυαλό μου η στάση «αεροδρόμιο», με μια κίτρινη επέκταση της μπλέ γραμμής, ενδειξη που απότι μου είπαν σήμαινε πώς ορισμένοι μόνο συρμοί πάνε μέχρι το αεροδρόμιο, ενώ οι υπόλοιποι σταματούν στη στάση «Δουκίσης Πλακεντίας».
Έτσι επιβιβαζόμαστε λοιπόν στην μπλέ γραμμή του μετρό από τον Ευαγγελισμό στις 7 :36, αφου είχαμε μάθει και την ακριβή ώρα του δρομολογίου την προηγούμενη ημέρα, για καλή μας τύχη βρίσκουμε και θέσεις να καθίσουμε, και απολαμβάνουμε τις σύγχρονες συγκοινωνίες της Χώρας.
Φτάνουμε κάποια στιγμή στη στάση «Δουκίσης Πλακεντίας», όπου ο συρμός αδειάζει σε ενα ποσοστό της τάξης του 75%, λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι ¾ δεν κατευθύνονται προς το αεροδρόμιο. Εξάλλου οι περισσότεροι που ταξιδεύουν με αεροπλάνο θα προτιμούσαν την ευκολία του δικού τους αυτοκινήτου ή ενός ταξί, λόγω αποσκευών.
Ο Συρμός κάνει στάση για λίγα λεπτά, ενώ ακούγεται το ηχογραφημένο μύνημα : «Ο συγκεκριμένος συρμός πάει αεροδρόμιο» και ξεκινάει.
Απολαμβάνουμε λοιπόν την διαδρομή μέσα από την ηλιόλουστη και καταπράσινη Αθήνα, και αφού περνάμε και τον τελευταίο σταθμό («Κωροπί»), επιβιβάζονται 2 ελεγκτές. Μας ζητούν τα εισητήριά μας και τα επιδεικνύουμε.
Ακολουθεί αυτούσιος ο διάλογος :
-Τα εισητήριά σας δεν ισχύουν.
-Μα τα επικυρώσαμε κανονικά από το μηχάνημα, και δεν έχει περάσει μιάμιση ώρα...
-Δεν είναι για αεροδρόμιο είναι «Ενιαία».
-Εεεε.. (lag)
-Έχετε μαζί σας ταυτότητα; (Τον βλέπω να γράφει κλήση και δεν έχω ούτε λεφτά ούτε ταυτότητα ούτε στάλα υπομονή)
-Ακούστε... (ΛΑΘΟΣ!) η παράβαση τώρα έγινε αλλά πραγματικά, που να φανταστούμε ότι όταν το εισητήριο ονομάζεται «ΕΝΙΑΙΟ» δεν μας καλύπτει; Μέχρι την «Δουκίσης Πλακεντίας» είμασταν νόμιμοι, έτσι δεν είναι;
-Ναι...
-Στη Δουκίσης πλακεντίας δεν μας πληροφόρησε κανείς, ούτε κάποιο ηχογραφημένο μήνυμα ότι το «ΕΝΙΑΙΟ» μας εισητήριο πάυει να ισχύει.
-Κύριε μου το γράφει εδώ!
Και μου επειδικνύει ένα ημιδιαφανές αυτοκόλλητο πάνω στο τζάμι που λέει ότι η τιμή του εισητηρίου για αεροδρόμιο είναι 6 ευρώ. Δεν συνεχίζω την αντιπαράθεση, με ξελασπώνει η κοπέλα μου μιας και δεν κρατούσα χρήματα πάνω μου, και φευγουμε.
Με απόλυτη νηφαλιώτητα και ψυχραιμία, η προσωπική μου κρίση και η κοινή λογική λέει πιστευώ τα εξής:
1) Απο τη στιγμή που ένα εισητήριο δεν καλύπτει όλες τις διαδρομές δεν πρεπει να λέγεται ενιαίο. Πόσο μάλλον όταν ενώ υποτίθεται ότι λέγεται ενιαίο επειδή καλύπτει και το μετρο/ηλεκτρικό και τα λεωφορεία, δεν υπάρχει κάποιο φθηνότερο εισητήριο για τις διαδρομές του μετρό ή των λεοφορείων αποκλειστικά. Ο όρος «ΕΝΙΑΙΟ» διαφένεται ξεκάθαρα λοιπόν ότι είναι παραπλανητικός, πιθανότατα και επι τούτου.
2) Σε καθε περίπτωση όταν στην διάρκεια μιας διαδρομής απαιτείται ανανέωση του εισητηρίου, αυτό πρεπει να γίνεται σαφές. Σαφές από το εισητήριο που κρατάει ο επιβάτης στα χέρια του, σαφές από τη φωτεινή πινακίδα, σαφές από την ηχιτική ένδειξη. Το γεγονός ότι τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί να είναι τυχαίο.
3) Ο επιβάτης που παρέλειψε να ανανεώσει το εισητήριό του για την επόμενη διαδρομή, δεν είναι δυνατόν να επιβαρύνεται με το ίδιο προστιμο με κάποιον που ταξίδευε χωρίς εισητήριο. 60 ευρώ ειναι απαράδεκτο πρόστιμο, όταν για παρκάρισμα σε θέση αναπήρου είναι μικρότερο, ενώ δείχνει απίστευτη ασυνειδησία.
4) Μαζί με μας ήταν ακόμη 20 περίπου άτομα που επέδειξαν το «ΕΝΙΑΙΟ» εισητήριο και δεν γνώριζαν ότι δεν ίσχυε. Μεταξύ αυτών πολλοί τουρίστες. Ακόμα κι αν για εμένα εθεωρείτο δεδομένο ότι a priori θα έπρεπε να ξέρω ότι έπρεπε να βγάλω εισητήριο, εκείνοι θα έπρεπε να έχουν ενημερωθεί.
5) Το επιχείρημα ότι το εισητήριο του αεροδρομίου αναγράφεται ξεχωριστα στα εκδοτήρια δεν είναι βάσιμο, αφού το εισητήριο που έκοψα λέγεται «ΕΝΙΑΙΟ».
6) Ακόμα κι αν μετά από όσα ανέφερα, η γνώμη σας είναι : «Πρεπει να είσαι βλάκας για να πιστευεις ότι θα πας αεροδρόμιο με ένα ευρώ», σαν υποτιθέμενος βλάκας δηλώνω ότι έχω δικαίωμα στην αφορολόγητη βλακεία. Συνήθως απαλλάσσονται λόγω βλακείας, δεν καταδικάζονται.
